Yes het is zaterdag en we mogen weer! Eerst even een uurtje als vrijwilliger in de duikshop op de kazerne en daarna lekker plonzen. De drukte van de week eventjes vergeten en volop genieten.

Vandaag hebben we een duik gemaakt op de Superior. Dit is een wrak dat op 32 meter diepte ligt en rechtop staat, hierdoor kun je in de open bak kijken en er doorheen zwemmen en rondes om de brug heen zwemmen. Ik zeg bak want er zit geen plafond of deksel overheen alleen wat balken, hierdoor is zij makkelijk begaanbaar. De Superior ligt in de buurt van onze Megapier waar de cruise schepen aanmeren. Op het moment dat er een cruiseschip ligt mag je niet duiken op de Superior. Dit omdat ze bang zijn voor aanslagen etc.

Om zeker te weten dat er geen schip ligt voor wij erheen rijden neem ik contact op met Fort Nassau. Hier wordt alles geregeld met binnenkomende en uitgaande schepen. Zij vertellen mij dat er momenteel wel een schip ligt, maar dat wij toestemming hebben om te duiken! Ik vraag mij nog steeds af waarom het niet mag bij een cruiseschip maar wel bij een bevoorradingschip.

Aangekomen bij de stek zijn wij niet de enige, ik heb het daar nog nooit zo druk gezien! Sander kwam met het slimme idee om even 10 minuten langer te wachten vanaf het moment dat de duikers het water in gaan. Best slim, je weet dat de duikers niet heel lang kunnen blijven op die diepte en vanzelf weer het ondiepere water zullen opzoeken. Hij had nog gelijk ook! We gaan te water en hebben iets last van de golfslag, maar bij deze stek, als het golft dan is er geen stroming. Zijn er geen golven dan kan het er flink spoken. Eigenlijk hadden wij dus mazzel die dag. Op een meter of 15 zijn wij vanaf de wand in de richting van het wrak gezwommen, en wat zagen wij?

Anderen lezen ook:  Veel dode rivierdolfijnen: Wat te doen als je hart breekt?

Op het moment dat we aankwamen bij het wrak zwom net de andere groep weer van het wrak weg. We hadden het wrak dus voor onszelf! Om het wrak hing een groep van 20 tarpoons. Wat zijn ze mooi, wat zijn ze groot en wat shinen ze zo leuk door hun zilvere kleur.

Je kunt bij het wrak helemaal naar de bodem (32 meter) en het daar bekijken, maar de zandbodem is niet zo heel speciaal en het is zonde van je tijd en je luchtvoorraad. Wel vind je er altijd zandaaltjes. We hebben er dus voor gekozen om langs de rand van het wrak te zwemmen. Via de linkerkant zijn naar de voorkant gezwommen. Heerlijk rustig zonder stroming hebben wij kunnen genieten van de hoeveelheid vis die zo’n wrak aantrekt. Bij de boeg hebben wij een klein stukje afstand genomen van het wrak zodat we het in zijn geheel konden zien. Gaaf hoor!

Over de boeg heen daarna door de laadbak van het wrak. Einde van de bak weer rustig omhoog, rondje om de brug van het wrak en hierna was de tijd helaas alweer op en zijn we terug richting de wand gezwommen. Wat zo mooi is aan deze duikstek is de variatie. Je hebt een diepe, wrak duik en hierna tussen de 10 en 3 meter is het koraal hier zo ontzettend mooi!

Het zonnetje brak lekker door dus dan is het licht voor de foto’s ook perfect! Helaas dacht mijn camera daar anders over en gaf iedere keer aan dat ik deze batterij niet kon gebruiken??? Neeeeeee, ik moet foto’s maken voor mijn blog! Kom aan! Gelukkig heb ik bij het wrak wel foto’s kunnen maken. Bovengekomen waren de golven ietsje hoger dus moesten we wat voorzichtiger zijn. Masker ophouden, ademautomaat inhouden, doorstappen en goed timen. Toch werd ik door 1 golf om gegooid, viel allemaal mee en viel niet hard maar zie dan maar weer eens op te staan. Gelukkig was mijn buddy dichtbij die mij weer overeind hielp. Bedankt Jamie! Ik vind deze stek zo geweldig! Een aanrader!

Anderen lezen ook:  The Hairy Frogfish dance

Tja, dat was weer zo’n just another day in paradise.

Duikenblog door Estelle de Jong