Mijn duikavontuur gaat niet over geweldige duiken in tropisch water (nou ja, een beetje), of de ontdekking van de zeepaardjes bij de Zeelandbrug. Mijn avontuur is een droom die uitkomt. Een avontuur van mezelf leren kennen, vallen en weer opstaan, hard werken, triomfen en héél veel genieten! Maar ook over een onverwacht vierluik aan verschillende duikactiviteiten.

Tekst en foto’s: Jessica Klementowski

De USAT Liberty

Duiken heb ik altijd wel interessant gevonden, maar ik had me nooit echt verdiept in een duikcursus. Tot ik in 2013 naar Indonesië op vakantie ging. Op aanraden van mijn broer (net zo’n waterrat als ik) heb ik een introductieduik gedaan. En hoe verrassend, ik was op slag verliefd en zwaar verslaafd… Diezelfde dag nog heb ik vanaf het strand bij mijn hotel contact gezocht met de duikschool thuis. Binnen enkele uren had ik al een enthousiast mailtje terug en nog geen twee weken later lag ik in het zwembad voor mijn eerste les. Tijdens een van de lessen ging er een Engelse vriend van mijn instructeur mee. Aan het einde van de les vroeg hij me «Are you going to dive for fun or make it your job?» «Just for fun,» was mijn antwoord. Little did I know… nog geen jaar later was duidelijk dat duiken voor mij meer betekende dan alleen een mooie hobby.

Op slag verliefd

Verslaafd

Dus besloot ik er alles aan te doen om een droom te verwezenlijken. In een half jaar tijd heb ik met veel studeren, hard werken en héél veel lol mijn rescue, nitrox en divemaster brevet gehaald. En omdat ik vond dat ik nog niet helemaal klaar was voor de volgende stap, heb ik afgelopen zomer lekker als divemaster in Nederland meegeholpen bij diverse cursussen. Dit heeft me uiteindelijk de waardevolle ervaring gegeven die ik nodig had om met zelfvertrouwen aan de instructeursopleiding te beginnen. En nu niet meer in Nederland, maar in mijn tweede thuisland, Indonesië.

Anderen lezen ook:  Nomad Divers Bangka: "Dit zou ons jaar worden, maar het coronavirus besliste daar anders over"

 

Onverwachte wending

Begin september stapte ik op het vliegtuig naar Bali, m’n koffer vol met duikuitrusting en lesmateriaal. Het avontuur kon beginnen! Twee weken keihard werken, maar ook heel veel lol hebben; door onze course director werden we perfect voorbereid op het examen. En uiteindelijk de verlossende zin: «Congratulations Jessica, you’re now an instructor!». YES! Het was de bedoeling dat ik na de IDC nog een maand door Bali zou rondreizen en een paar duiken zou maken. Maar dat liep onverwacht toch even anders. Tijdens de IDC kwam ik namelijk in contact met een TEC en een freedive-instructeur. Ik wist al dat ik een keer sidemount wilde proberen en nu had ik de mogelijkheid om deze specialty te volgen. En een proeflesje static apnea maakte duidelijk dat ik ook daar meer van wilde. Beide instructeurs zijn gevestigd in Amed op Bali, dus het was makkelijk om te besluiten hier een tijdje door te brengen. Allereerst stond de sidemount cursus op de planning. Wat een verademing om geen zware fles meer op je rug te hebben hangen en te kunnen duiken zonder lage rugpijn! Oké, het is even stoeien om alle clipjes en bungees op hun plek te krijgen en het heeft me de nodige sneetjes in duimen en wijsvingers opgeleverd, maar dan heb je ook wat.

Sidemountcursus

Little did I know…

En hoe gaaf is het als je vervolgens je cursus mag afsluiten op het wrak van de USAT Liberty in Tulamben! En stiekem voelde ik me ook best wel een beetje stoer, je ziet namelijk niet veel vrouwen met een sidemountset… Na een dagje rust was het tijd voor mijn freediving cursus, een nieuwe verslaving was snel geboren. De eerste les vond in het zwembad plaats met static en dynamic apnea. En nou ben ik helemaal geen zweverig typje, maar er gebeurt iets met me tijdens het freediven wat ik niet uit kan leggen. Het gevoel van innerlijke rust, maar ook van fysieke kracht is een bijzondere combinatie. Dag twee vond in open water plaats waar de volgende uitdaging werd gesteld; free immersion en constant weight apnea. Inmiddels was ik zó verslaafd geraakt dat ik ook verder wilde met het advanced brevet. Met een week lang trainen wist ik met free immersion (rechtop) tot 24 meter diepte te komen. Helaas lukt het nog niet om de vereiste 20 meter ondersteboven te halen. Maar ik weet dat ik er met wat extra training ga komen. Deze training ga ik komende winter in Nederland volgen. En dan? Uiterlijk begin april vertrek ik weer naar Amed, mijn nieuwe thuis. Niet alleen om dat advanced freediver brevet te halen, maar ook om als duikinstructeur te werken. Het begin van een nieuw avontuur!

Innerlijke rust

Jouw duikavontuur, powered by Metalsub

Anderen lezen ook:  Noorwegen wordt toch Duik de Noordzee Schoon

Iedere duiker heeft er minstens één: zo’n duikavontuur dat je bijblijft. En DUIKEN is benieuwd naar dat van jou! Stuur jouw unieke duikverhaal met minimaal 5 foto’s van minstens 1 MB naar duikavontuur@duiken.nl Wordt jouw verhaal in DUIKEN gepubliceerd dan win je de XRE 800-R Metalsub lamp t.w.v. € 229!

Een deskundige jury selecteert de winnaar en beslist wie de hoofdprijs in ontvangst mag nemen.

Lees ook Mijn duikavontuur: Onbekend zoetwaterkwallenmeer