Springende karpers spreken tot de verbeelding. De incidentele ‘jumping’ vis die wij hier wel eens waarnemen, valt echter in het niet bij de bekende springende zilverkarpers van de Amerikaanse staat Illinois. Daar is geen kruid tegen gewassen.

OVB
Het obsessieve springen van deze zilverkarpers is een unieke eigenschap voor deze soort. Vaak opgewekt en aangewakkerd door een buitenboordmotor of gevaar zoals visnetten, springt de vis soms meters uit het water, niet zelden mensen verwondend wanneer ze een hoofd raken. In de jaren 90 werd de zilverkarper ook in Nederland al eens ingezet als experiment bij de toenmalige Organisatie ter Verbetering van de Binnenvisserij (OVB), waar de vis werd beoordeeld op het vermogen om algen te eten. Daartoe werden zowel de zilverkarper als de verwante grootkopkarper in vijvers uitgezet.

Springers
Ook toentertijd was bekend dat de zilverkarpers notoire springers waren en de grootkopkarper niet. Wanneer de zilverkarpers als tussenstation voor uitzetting in vijvers, in betonnen buitenbakken werden geplaatst, sprongen de vissen vaak genoeg van de ene in de andere bak, met een ‘jump’ van enkele meters… De enige remedie was een net te spannen over de bak.

Ongenode gast
Hier en daar wordt nog wel eens een verdwaalde of ‘weggegooide’ zilver- of grootkopkarper in het wild gevangen of dood gevonden in ons land. Vaak gaat het om grote exemplaren, tot aan 45 kg toe. De zilverkarpers in Illinois behoren tot de ongenode gasten in die Amerikaanse staat en als exoten worden ze gevangen en uit het water genomen. Dat geschiedt soms tijdens speciale evenementen als het Redneck Fishing Tournament en door specialisten als de Peoria Carp Hunters.

Aan de hengel
Het vangen van de zilverkarper aan de hengel is geen makkelijke klus. Hengelsportauteur Pieter Beelen wijdde er ooit een paar buitenlandse trips aan om deze vissen te vangen aan speciaal geperste blokken plankton-aas uit Oost-Europa. Hierover schreef hij een boeiend artikel in het witvismagazine Witvis.

Bron: De Karperwereld