In september 2016 ga ik met mijn vriend een grotduikopleiding volgen in Frankrijk. In deze blogserie lees je hoe we ons hierop voorbereiden. In dit deel vertel ik over de workshop vintechnieken die we volgden bij Ted Huikeshoven via Duikcentrum The Wave.
Na heel wat jaren duiken vond ik dat ik prima kon zwemmen. Zonder veel lucht te verbruiken kwam ik waar ik wezen moest, alleen hard zwemmen lukte me niet. Geen probleem, want als je beestjes zoekt wíl je helemaal niet hard zwemmen. Tijdens de specialty Grotduiktechnieken in Open Water proefden we aan de gewenste houding tijdens het grotduiken. Ook kwamen er verschillende vinslagen voorbij. Met mijn trimvest en tienliterflesje kon ik niet zo horizontaal in het water liggen als de instructeurs, maar ik had al wel vorderingen gemaakt. In de opmaat naar september stapte ik eerder dit jaar al over naar een wing met dubbelset. Een dubbel-zeven is nog net te tillen en bepakt en beladen kan ik daarmee precies de waterkant bereiken.
In Duikcentrum The Wave werd op een bordje de workshop vintechnieken aangekondigd. In een paar uur zou je theorie en praktijk van slagen doornemen. Klonk als een leuke avond, dus wij schreven ons in.
Verbeterpunten
Na wat gesjouw om onze spullen in het bad te krijgen konden we van start. We bleken geluk te hebben; we waren de enige deelnemers van de avond. Hierdoor hadden we bij het voorstelrondje lekker ruim de tijd om te bespreken waar we tegenaan liepen en wat we wilden verbeteren. Onze inzet was om helemaal horizontaal in het water te liggen. Natuurlijk kwam onze geplande grotduikopleiding voorbij, Ted vertelde hoe hij daarmee was begonnen, alweer een hele tijd geleden. Inmiddels is hij GUE instructeur en geeft hij verschillende workshops om je duiktechniek te verbeteren.
De verschillende slagen, compleet met voorbeeldfilmpjes, passeerden de revue. Ook legde Ted ons uit hoe de houding van je armen kan helpen in de juiste positie te komen. De probleempjes van onze oefenduiken kwamen aan de orde en we spraken af waarop hij in het zwembad zou gaan letten.
Zonder set
In het zwembad trokken we onze dikke onderpakken aan, de hitte maakte dat we heel snel het water ingingen. Maar onze sets bleven op de kant, net als onze vinnen en andere uitrustingsstukken. De verklaring hiervoor was dat je de basishouding goed leert aanvoelen door met alleen je pak aan in het water te liggen. Onwennig maakten we een driehoek met elkaar. Het was verbazingwekkend hoe mijn pak me in positie dwong. Ik kon niet anders dan horizontaal liggen, met mijn armen voor me uit en mijn benen omhoog. Dit was het gevoel dat we de rest van de avond wilden vasthouden.
Oefenen
Met al je spullen aan is het toch allemaal weer net even anders. Dat bleek toen we ons naar beneden lieten zakken. De perfecte trim was het doel, we wiebelden wat en zochten het gevoel van de oefening ervoor op. Aanwijzingen als heupen omlaag en armen verplaatsen maakten dat we al snel recht in het water lagen. Toen moesten we gaan zwemmen. Door de slag raak je dan net even uit balans, wat er voor zorgde dat onze benen zakten na iedere slag. Een paar baantjes later ging het een stuk beter. We werden gefilmd, om na afloop te kunnen zien wat er goed ging en waar nog verbetering mogelijk was. In volle concentratie sloegen we ons er doorheen. Ik was blij dat er geen filmpje was van hoe ik het achteruit zwemmen oefende. Het beeld van mij, hangend aan een trapje met Ted achter me, die de slag met mijn benen uitvoerde is nog steeds niet uit het hoofd van de toeschouwers verdwenen. Gelukkig had het effect en zwom ik aan het einde van de avond moeiteloos een halve baan achteruit. Handig! Ook de helicopterturn kreeg aandacht, dat bleek moeilijker dan ik dacht.
Debriefen
De debriefing was even leerzaam als het oefenen zelf; door terug te kijken wat je doet en hoe dat eruit ziet krijg je een beter beeld van je verbeterpunten. Na afloop van de workshop besloten we bij elke duik de slagen even te oefenen. Inmiddels gaat het prima met de slagen, en liggen we stabiel(er) in het water. Echt een aanrader, zo’n workshop!
Duikenblog by Conny Keultjes