Dat blijkt uit nieuw onderzoek. Het kan verklaren waarom kleine visjes op het eiland Rarotonga zo af en toe op het land te vinden zijn.
Op het eiland Rarotango – te vinden in de Stille Oceaan – bevinden zich maar liefst vier soorten slijmvisachtigen die zo af en toe uit het water springen en een tijdje op het land doorbrengen. De vier soorten ontwikkelden dat trucje onafhankelijk van elkaar. Het suggereert dat het zeer belangrijk is dat deze visjes zo af en toe uit kunnen wijken naar het land. “De opmerkelijke overstap op het land moet grote voordelen hebben voor de vis. Want waarom zouden ze het anders doen?” stelt onderzoeker Terry Ord.
Vijanden in het water
Uitzoeken waarom de kleine visjes zo af en toe een tijdje op het land doorbrengen, is nog niet zo eenvoudig. Maar Ord en collega’s denken er nu in geslaagd te zijn om de drijvende kracht achter de sprong op het land te achterhalen. “De zee blijkt een vervelende plek te zijn voor de slijmvisachtigen: vol met vijanden die deze kleine vissen op willen eten. Het leven op de rotsen is veel minder gevaarlijk,” legt Ord uit.
Het onderzoek
Hij baseert die conclusie op onderzoek naar drie van de vier slijmvisachtigen op Rarotango die zo af en toe op het land rondhangen. De drie blijken een deel van hun tijd door te brengen in het water, een deel van hun tijd door te brengen in intergetijdengebied (het deel van de kust dat bij vloed onder water staat en bij eb blootligt) en dan ook nog een tijdje te vertoeven op de rotsen die zelfs bij vloed niet onder water komen te staan. “Als het eb was, bevonden de meeste vissen zich in het intergetijdengebied op de rotsen,” vertelt Ord. “De vissen die in het water bleven, vermeden actief de gebieden waar roofdieren zich ophielden. Zodra het vloed werd en het intergetijdengebied onder water kwam te staan, zochten de meeste vissen het hogerop: ze verbleven op rotsen hoog boven het intergetijdengebied, blijkbaar om te voorkomen dat ze opgegeten zouden worden door de in het water levende roofdieren die met het stijgende water meekwamen.”
De onderzoekers gingen nog een stap verder om na te gaan of de slijmvisachtigen de sprong op het land werkelijk waagden om aan in zee levende vijanden te voorkomen. Ze lieten 250 plastic replica’s van de visjes maken en plaatsten ze in het water en op het land (hoog boven het intergetijdengebied). “Roofdieren in zee voerden veel meer aanvallen op de modelvissen uit dan roofdieren op het land en dat laat zien dat het voor de vissen duidelijk voordelen heeft om uit het water en op het land te komen.”
Bron: Scientias.nl
