Ik heb een lichte vorm van astma waarvoor ik ook een inhaler gebruik, zowel ’s ochtends als ’s avonds. Laatst was ik aan het duiken rond de 7 meter, waarbij we ongeveer een uur hadden gedoken. Ineens schoot mijn buddy omhoog en ik snelde hem direct achterna in volle snelheid. Hierdoor heb ik dus geen veiligheidsstop gemaakt op 3 meter en hield me niet aan de gemiddelde opstijgsnelheid. Na de duik voelden mijn longen raar, die dagen erna ook. Alsof er vocht achter zat. Gelukkig is dat nu over. Wat zijn de gevolgen van een snelle opstijging en zijn die gevolgen bij iemand met astma groter? Kunnen er longblaasjes knappen? 
Pieter

ANTWOORD
Bij astma kan er een vernauwing ontstaan van de kleine luchtwegen. Hierdoor kan de lucht minder makkelijk de longen in en uit. Door medicijnen in pufjesvorm kunnen de kleine luchtwegen beter open blijven. Hierdoor is de luchtverversing in de longen beter en ontstaat er geen gevoel van ademtekort. Tijdens het duiken is het natuurlijk van groot belang dat de lucht er makkelijk in en uit kan. Met name tijdens de opstijging is het van essentieel belang dat de uitzettende lucht de longblaasjes makkelijk kan verlaten. Als dit niet gebeurt dan knappen de longblaasjes met alle gevolgen van dien. Een veiligheidsstop op 3 meter is van belang om extra stikstof kwijt te raken. Het gevoel in je longen kan ook de angst zijn geweest van de te snelle opstijging. Je bent je dan zo bewust van je longen dat je alles voelt. Als er echt een longoverdrukprobleem was geweest dan had je dat wel gemerkt en was dit niet binnen enkele dagen overgegaan. Duiken met astma blijft een punt van aandacht tijdens de duikkeuring. Met name als de astma uitgelokt wordt door inspanning.