De Diepzeelierspons, de Primitieve Palau-grotpaling, de Diepzeenaaktslak, de vertakte borstelworm. Het is maar een kleine greep uit de lijst die aantoont dat de wereldzeeën nog niet al hun geheimen hebben prijsgegeven. Dat blijkt uit het Wereldregister voor Mariene Soorten.
Zeeonderzoekers hebben de jongste tien jaar 21.554 nieuwe soorten ontdekt en beschreven. En nog is de taak niet klaar, want naar schatting zijn er tussen de 300.000 en twee miljoen zeedieren. Een zo volledig mogelijke lijst bijhouden is essentieel in het kader van biodiversiteitsonderzoek, maar ook als basis voor wat zeeleven de mens kan bieden als voedselbron of als bioproduct binnen bijvoorbeeld de geneeskunde.
De meeste nieuwe vondsten betreffen echter weekdieren waarvan zo’n 800 nieuwe schelpen, slakken, inktvissen per jaar, en schaaldieren waarvan 600 nieuwe kreeftjes, krabben en dergelijke. Dat zijn beide relatief weinig bestudeerde maar zeer diverse groepen – of soorten uit nauwelijks bestudeerde leefomgevingen zoals tropische ondiepe zeeën en de diepzee.
Fantastische verhalen
Dat er ook fantastische verhalen aan vast hangen leren onder meer deze diertjes. Wat dacht u bijvoorbeeld van de Harry Potter heldenkrab, een kleine halfblinde krab aangetroffen diep in het puin van koraalriffen bij het eiland Guam. Het beestje werd genoemd naar Harry Potter, omdat de vinder een ‘magische’ neus bleek te hebben voor het vinden van ongekend leven.
Of de Bob Marley’s wierspin, die aangepast is aan zeeomstandigheden en bij hoogtij zijn zuurstof haalt uit wat het heeft opgeslagen in luchtkamers van spinrag? Genoemd naar het toepasselijke liedje “high tide or low tide”.
Of de Hoff-springkrab? Die krab leeft op dieptes van circa 2.500 meter in de bijzonder vijandige omgeving van hydrothermale diepzeebronnen en doet met zijn sterk behaarde onderkant denken aan de weelderige borstbeharing van acteur David Hasselhoff.
En dan is er nog de invasieve Spiderman-wormslak, een slak die eruitziet als een worm en ontdekt werd op een kunstmatig aangelegd rif. Of het Vuurrood draakvlokreeftje uit de Zuidelijke Oceaan, dat met zijn felle kleur en stekels wel aan een mini-draakje doet denken. Of de vleesetende Diepzeelierspons, die de vorm heeft van een harp en zijn skelet gebruikt om kreeftjes uit het water te filteren. En de Gesterde zwerfkwal, een prachtig met sterretjes getekende kwal ontdekt werd in de oostelijke Middellandse Zee. Al deze nieuwe soorten kregen ook een Latijnse naam mee.
Bron: hln.be
Bekijk ook: Haaien fotograferen, National Geographic fotograaf Nuno Sá vertelt zijn geheim