Er zijn op Malta veel mooie wrakken te vinden, maar mijn absolute favoriet is en blijft toch wel die 110 meter lange tanker van 10.000 ton bij Wied iz-Zurrieq: de Um El Faroud. Zodra je haar schaduw ziet opdoemen, ben je onder de indruk!
Tekst: Nique Hanskamp Foto’s: René Lipmann
Het is een aardig stukje rijden vanuit het duikcentrum Dive Systems in Sliema, maar het is de rit zeker waard – ook al is het vooral veel stilstaan onderweg. Op de een of andere manier is de infrastructuur van Malta nooit meegegroeid met het aantal inwoners en bezoekers. Laten we het maar op ‘lokale charme’ houden.
Eenmaal bij de duikstek blijkt hoe populair de Faroud is, want het is propvol met duikers op de steile parkeerhelling. Vreemd genoeg merken we daar tijdens de duik niets van; we komen geen ziel tegen op het wrak. Omdat de Um El Faroud een aardig stukje van de kant af ligt, kun je ervoor kiezen naar de boei te zwemmen en daar af te dalen, maar gezien de fikse deining vandaag gaan wij voor ‘meteen onder’ en op een diepte van maximaal 10 meter peddelen we rustig richting het wrak.
Als je de site nadert, zie je al snel dat de tanker in twee stukken is gescheurd, maar dat de delen nog keurig rechtop staan. Je kunt doorzwemmen naar de schoorstenen of via de machineruimte naar binnen zwemmen, afhankelijk van je brevettering.
Wij doen eerst de brug en het dek, waarna we afdalen tot het diepste punt van het wrak; de boeg in het zand op 36 meter. Dit is een stille en bijna spookachtige plek. Geen vissen en alleen maar de schaduw van die roestende kolos die boven je uittorent. Heel indrukwekkend! Op de terugweg pakken we de schoorstenen nog even mee, waar het een drukte van jewelste is met zeeraven, lipvissen, tandbaarzen en de alombekende zwaluwstaartjes.
De boeg van de Um El Faroud in het zand op 36 meter.
Hup, naar binnen bij de Um El Faroud!
Tijdens de interval in het warme zonnetje, vraagt gids Karsten me wat ik tijdens de tweede duik zou willen zien. Ik wil maar één ding: naar binnen bij de Um El Faroud! Dat wordt dus het plan. En wat een feestje! Het is ontzettend helder binnen in de tanker, alsof er die dag nog geen duiker is geweest.
In alle rust ontdekken we allerlei enorme, roestige machines (waarvan ik geen idee heb waar ze voor zijn geweest), de slaapvertrekken, trappen, de keuken en nog veel meer. Als de nitrox begint op te raken, moeten we terug. Jammer, het is hier zo mooi en rustig! Ik benijd de freedivers die ik op de terugweg zie afdalen naar het wrak… zij kunnen nog even blijven.
Naar binnen bij de Um El Faroud!
Gezellige boulevard
Terug in Sliema geniet ik ’s avonds op het balkon van mijn luxe kamer in het Preluna Hotel van een glas wijn.
Het uitzicht over de baai is prachtig en door het klotsen van de golven tegen de boulevard en het geroezemoes bij de eettentjes word ik al snel slaperig. Nog even de ogen openhouden, de dagen gaan altijd veel te snel op Malta…
Het uitzicht over de baai is prachtig.
