Archeologen hebben na jaren zoeken de Romeinse stad Neapolis teruggevonden op de zeebodem. Neapolis ging meer dan 1.600 jaar geleden ten onder na een tsunami die grote gebieden rond de Middellandse Zee verwoestte.
Al sinds 2010 werd er naar Neapolis gezocht, maar pas deze zomer boekte het Tunesisch-Italiaanse archeologische team resultaten, toen de weersomstandigheden goed genoeg waren voor de zoektocht onder water. Duikers troffen uiteindelijk een gebied van meer dan 20 hectare aan met straten en monumenten die ooit in Neapolis stonden.
De stad verdween al in de vierde eeuw in de golven. Rond het moment van de zonsopgang op 21 juli van het jaar 365 beefde de aarde in het hele oostelijke Middellandse Zeegebied. Het epicentrum lag in de buurt van het Griekse Kreta, waar bijna alle steden verwoest werden. Ook andere gebieden in Griekenland, in het noorden van Libië en in Cyprus en Sicilië werden getroffen.
De aardbeving werd gevolgd door een tsunami, die vooral in Alexandrië aan de kust van het huidige Egypte voor veel schade en slachtoffers zorgde. Duizenden inwoners kwamen om het leven bij de vloedgolf die schepen tot drie kilometer landinwaarts katapulteerde. Het was de Romeinse historicus Ammianus Marcellinus die de tsunami in detail beschreef.
De leider van het archeologische team spreekt over een “uiterst belangrijke ontdekking”, die moet bewijzen dat Neapolis tot aan de tsunami een belangrijk handelscentrum was. De duikers vonden op de zeebodem ook een hondertal amforen waarin waarschijnlijk garum werd opgeslagen, een soort van Romeinse vissaus. “De ontdekking laat ons toe met zekerheid te stellen dat Neapolis een belangrijk productiecentrum voor garum was, waarschijnlijk het grootste van de wereld.”
