Dat walvisachtigen sociale dieren zijn en in hechte groepen leven, was al bekend. Een nieuwe studie stelt nu dat hoe groter de hersenen van een walvisachtige zijn, hoe complexer zijn leven en gedrag is, en dus meer verwant aan menselijk gedrag. Maar niet iedereen is enthousiast over het onderzoek: sommige experts waarschuwen voor dergelijke vergelijkingen.

De onderzoekers vergeleken het gedrag en de karakteristieken van 90 verschillende soorten dolfijnen en walvissen. Zo gebruiken dolfijnen bijvoorbeeld eenvoudige werktuigen, noemen orka’s elkaar bij naam en gebruiken potvissen verschillende dialecten.  

Een onderzoeksteam, dat haar bevindingen neerpende in het tijdschrift Nature Ecology and Evolution, linkt de complexiteit van sociale en culturele karakteristieken nu aan de grootte van de hersenen van de walvisachtigen. 

Roddelen

De nieuwe bevindingen suggereren dat de “cultural brain hypothesis” – de theorie dat een wezen intelligenter wordt door in grote, complexe sociale groepen te leven – ook van toepassing kan zijn op walvissen en dolfijnen, zoals dat ook het geval is bij mensen. 

De biologen konden enkele interessante observaties registreren, zoals dolfijnen die met bultrugwalvissen speelden. Of hoe ze gepersonaliseerde fluittonen voortbrachten voor dolfijnen die niet aanwezig waren, wat zou kunnen suggereren dat ze roddelden. Ook opmerkelijk: walvisachtigen namen de opvoeding op zich van jongen die eigenlijk niet van hen waren. 

Riskant

Toch is niet iedereen even enthousiast om de evolutie van walvisachtigen met die van mensen te vergelijken. “Het is riskant om het laten lijken dat er slechts één tramlijn is, met mensen als het eindstation en dat alle andere dieren naar dat station op weg zijn”, waarschuwt Luke Rendell, een bioloog die niet aan de studie verbonden was, in The Guardian. “De waarheid is dat elk dier op zijn eigen manier reageert op de evolutionaire druk.”

Michael Muthukrishna, psycholoog en medeauteur van de studie, erkent de bedenking. “Het is zeker enigzins gevaarlijk dieren met mensen te vergelijken, zeker met de gegevens die we nu voorhanden hebben. Maar wat we zeker kunnen zeggen, is dat de cultural brain hypothesis ook aanwezig is bij primaten en walvisachtigen.”

Meer onderzoek moet duidelijkheid brengen, aldus Muthukrishna. “Studies naar zeezoogdieren zijn moeilijk en erg ondergefinancierd. Daarom is er nog zoveel dat we niet weten over deze fascinerende dieren.”

Foto: DUIKEN TEAM – René Lipmann 

BRON: DeMorgen.