Waar we duiken, bepalen mijn man en ik samen. Waarbij ik eerlijkheidshalve wel probeer wat extra invloed uit te oefenen. Oké… ik heb graag een groot deel van de regie in handen. Maar deze week staan de duiken vast, volgens de planning van mijn eigen vakantieman. Ik heb niets te vertellen en ik laat me verrassen.

Tekst en foto’s: Janny Bosman

De keuze van de duikstek wordt door ons altijd op de dag zelf bepaald. Zout of zoet, afhankelijk van de weersomstandigheden, de duikmeldingen of specifieke momenten, zoals een paaiperiode van een bepaalde vis. We hebben veelal gelijke ideeën hierover dus dat is prettig. In de warme zomer van 2018 is het anders. Bruno heeft een zoetwater- duikprogramma opgesteld en ik krijg de briefing pas ‘s morgens.

Boschmolenplas

We beginnen deze, voor mij duistere dagen, in Limburg. Tijdens het ontbijt hoor ik dat we starten op mijn favoriete duikstek: de Boschmolenplas in Panheel. Veel tijd om voor een paar dagen te pakken krijg ik niet, dus vlug  raap ik een koffertje met kleding, toiletartikelen en alle cameraspullen bijeen. We zijn graag in de Boschmolenplas, het is er gezellig en mooi duiken met in deze tijd van het jaar karpers en snoeken. We droppen het koffertje en voor dit moment overbodige cameraspullen in het hotel en rijden het laatste stukje naar de plas.

Het voelt fijn om het water van de grindafgraving in te gaan. Ik heb bij deze duik gekozen voor een zoomlens 12/40mm om vissen te fotograferen. We zwemmen naar rechts en de eerste karpers tussen de waterplanten heb ik al in de zoeker, dat begint goed! Achter de waterinlaat, wij noemen het ‘De Pijp’, is een prachtig stuk met waterplanten. We zien verder blankvoorn, zonnebaars, baars, zwartbekgrondel en snoek. Na een pauze, waarin we gezellig praten met bekenden, gaan we voor de tweede duik linksaf.

Nog uitbuniger

De waterplanten daar zijn voor zover mogelijk nog uitbundiger en mooier. En dan duikt plotseling een fuut voor mij langs. Hij blijft even hangen tussen de waterplanten, op zoek naar een visje. En dat biedt mij net genoeg tijd om in positie te komen voor een foto. Wat kunnen die futen snel zwemmen! De duiken die we doorgaans maken zijn niet dieper dan 10 meter. Voor mij is het fotograferen in de oeverzone het mooist. De volgende dag word ik nogmaals getrakteerd op een duikdag in de Boschmolenplas en vandaag kies ik voor de 8mm fisheye-lens. De waterplanten en De Pijp zijn mooie onderwerpen voor sfeerfoto’s.

Nieuwsgierig als ik ben, maak ik regelmatig gekscherende opmerkingen over onze volgende duikdag. Argumenten als ‘ik moet wel weten wat er te zien is om de keuze van mijn lens te bepalen’ en ‘morgen weer Boschmolenplas?’ worden niet weerlegd. Geen krimp. Oké, morgen tijdens het ontbijt dan maar.

Adolfosee in Duitsland

Vandaag gaan we de grens over, naar Duitsland. We rijden een uurtje vanaf Stein eerst naar het kantoor van de duikschool, om aan de beheerder van de Adolfosee de dagentree te betalen. De afgesloten duikstek ligt in Ratheim en gaat vandaag pas om 18.00 uur open. We zijn veel te vroeg… Goed geregeld vakantieman! Gelukkig maakt de eigenaar voor ons een uitzondering en mogen we toch het water in.

De grindafgraving, die in verbinding staat met de Ruhr, heeft bij de duiklocatie een trap tot in het water. Het zicht is redelijk tot vier meter diepte, daaronder is het melkachtig. De bodem is volledig bedekt met waterplanten tot een meter of zes en ze staan er prachtig bij. We zien veel jonge snoekjes, zeelt, baars, jonge snoekbaarsjes, blankvoorn, ruisvoorn en karper. En waar we extra aandacht aan besteden, is speuren onder de omgevallen boomtakken die in het water liggen. De beheerder vertelde dat we daar goed moeten zoeken, want er woont een meerval! En zoiets hoef je maar één keer tegen ons te zeggen.

Twee meervallen

Ook hier maken we twee lange duiken in het ondiepe deel van de plas en tijdens de eerste duik ziet Bruno een schim van een meerval. Met de tweede duik is het geluk aan onze zijde. Onder de boomtakken zien we twee meervallen, we schatten ze op 90 en 120 centimeter. De grootste zwemt meerdere keren naar Bruno en dan weer terug onder de takken. Na een mooie duikmiddag komen we weer boven water en zien we dat de beheerder met enkele cursisten aanwezig is. Het is overduidelijk al na 18.00 uur. Vliegt de tijd of zijn wij zo lang weggeweest?

Morgen uitchecken bij het hotel en nog een dagje duiken bij de Boschmolenplas.

Zevenhuizerplas

We zijn weer thuis, maar het duikprogramma is nog niet afgelopen. Bij de boothelling van de Zevenhuizerplas duiken we vandaag en morgen en gaan we op zoek naar jonge snoekjes tussen de waterplanten én om de kleiwanden te bekijken.

Het zicht tot zeven meter diepte is goed en ook hier is het dieper slecht zicht met een witte waas. Bij het uitzuigen van deze zandwinplas zijn mooie kleiwanden ontstaan, hier en daar van drie tot zes meter diepte, die als een drop-off extra duikbeleving geven. We zien een grote snoek van ongeveer 110 centimeter, veel jonge snoekjes, gevlekte Amerikaanse rivierkreeft en baars.

Vinkeveense Plassen

Voor de twee laatste dagen staat Zandeiland 4 op het programma. Het is vaak erg druk op deze duiklocatie en dus duiken we wat later in de middag. Het zicht is redelijk, maar zoals verwacht is er veel stof gemaakt door de duikers. En juist op de ondiepe plaats willen wij zoeken naar brasem en baars. Dan maar wat verder zwemmen naar rechts en later naar links.

Wat de baars betreft heb ik vandaag een fotomodel, die gaat gewoon zijn gangetje en stoort zich niet aan mijn aanwezigheid. Geweldig! Wanneer we in Vinkeveen duiken, gaan we altijd even langs het ‘bos’ omdat er vaak wel snoek aanwezig is. De bronskleurige gloed van Vinkeveen blijf ik mooi vinden voor de onderwaterfotografie.

Al met al een spontane en verrassende duikvakantie, die ik zo weer zou boeken en elke zoetwaterduiker kan aanraden. Maar of de vakantieman het grootschalig wil aanpakken, dat betwijfel ik.