Deze week heb ik de overtocht naar Cozumel gemaakt, een eiland voor de Mexicaanse kust tegenover Playa del Carmen. Cozumel trekt elk jaar tienduizenden duikers van over de hele wereld, voornamelijk Amerikanen. Ik ben benieuwd wat er nou zo speciaal is aan het duiken hier; de enige manier om dit uit te zoeken is er zelf in te springen!
Tekst en foto’s: Ruud Stelten
Ik boek wederom bij mijn vertrouwde duikschool Dune Mexico Blue Dream. Zij bieden een rechtstreekse 2-tank duiktrip aan naar Cozumel. In plaats van de veerboot te pakken en dan over te stappen op een duik boot in Cozumel, maakt de boot van Blue Dream zelf de overtocht, wat een heleboel gedoe scheelt met alle camera- en duikuitrusting. De overtocht duurt zo’n drie kwartier. We hebben geluk, er is weinig wind dus de zee is rustig. Eenmaal aangekomen bij het eiland doemen er vijf enorme cruise schepen op die aangemeerd liggen in de haven, niet echt het paradijs waar ik op gehoopt had…
Grote bekersponzen, het begint steeds meer op een paradijs te lijken!
Santa Rosa Wall
We varen langs de kust een stukje zuidelijk naar de eerste duikstek, Santa Rosa Wall. Het is redelijk druk, overal waar ik kijk zie ik boten met snorkelaars of duikers. Duiken in Cozumel is bijna altijd in een sterke stroming, maar deze keer valt het mee. We dalen af naar 25 meter langs een steile dropoff begroeid met grote bekersponzen. Het zicht is goed, ik schat zo’n 30 meter. Langzaam glijden we langs het rif. In het blauw zwemmen schooltjes horsmakrelen en oceanische trekkervissen langs, op het rif zien we grote kreeften verscholen onder kleine overhangs, in de verte zwemt een groene schildpad voorbij. Het begint steeds meer op een paradijs te lijken! Dit is niet verwonderlijk; de zuidelijke riffen van Cozumel zijn al sinds 1996 onderdeel van een beschermd marine park met strenge regels. Er mag bovendien niet gevist worden. Op het eind van de duik veranderd het landschap bovenaan de dropoff in hoge, grillige formaties die begroeid zijn met prachtige sponzen in alle kleuren van de regenboog. Mijn camera maakt overuren!
Grijze en gekroonde keizersvissen geven deze duikstek nog meer kleur.
Yucab Reef
De tweede duik is op Yucab Reef, een grillig, langgerekt rif op een zanderig plateau tussen de 12 en 16 meter diepte. Hier is de stroming wat sterker, we schieten in sneltreinvaart langs het rif. We onderzoeken elke overhang om te kijken of we wellicht de endemische ‘splendid toadfish’ kunnen spotten. In een kleine grot zie ik een paar witte ogen naar me staren. Ik zwem erin en zie tot mijn verbazing dat er twee enorme verpleegsterhaaien liggen te rusten. Ze zijn gelukkig niet schuw en poseren netjes voor de foto. Ook dit rif is bedekt met kleurrijke sponzen in de meest vreemde vormen. Bovenop zwemmen veel grijze en gekroonde keizersvissen die deze stek nog meer kleur geven, en ook hier zitten overal grote kreeften. Ik kom ogen tekort!
De twee twee grote verpleegsterhaaien zijn gelukkig niet schuw en poseren netjes voor de foto.
Mooiste riffen
Eenmaal terug op de boot is iedereen enthousiast. Dit waren enkele van de mooiste riffen die ik in de Cariben heb gezien. Ik heb tijdens de twee duiken ook geen enkele koraalduivel gezien, een goed teken. Nu begrijp ik waarom Cozumel zo’n populaire duikbestemming is, het is inmiddels ook één van mijn favorieten!
Meer info: www.mexicobluedream.com
Lees ook de vorige blogs van Ruud uit Mexico:
Het perfecte plaatje van een krokodil
