In november kleurt heel Christmas Island rood, zelfs de wegen veranderen in een deinende rode massa. Wat er hier gebeurt? Miljoenen rode landkrabben trekken vanuit het oerwoud naar de kust om te paren en hun eieren af te zetten. Arthur de Bock is erbij.

Tekst en foto’s: Arthur de Bock

Afgelopen zomer krijg ik van mijn reisbureau te horen dat Christmas Island, een eiland in de Indische Oceaan, met zijn rode krabben een heel bijzondere bestemming is. Het duiken is er mooi en als je in het goede seizoen gaat, kun je ook de krabbenmigratie meemaken. Eén keer per jaar trekken miljoenen krabben vanuit het oerwoud naar de kust om daar te paren en hun eieren in het zoute zeewater af te zetten. De schatting is dat het gaat om 40 tot 80 miljoen krabben! Hele delen van het eiland, inclusief de wegen, kleuren rood vanwege de migrerende schaaldieren. Dit verschijnsel vindt hoofdzakelijk plaats in de maanden oktober/november, aan het begin van de regentijd. Daarnaast zou het koraal er prachtig zijn en heb je zelfs kans op walvishaaien en manta’s. Dat klinkt goed, dus mijn vrouw en ik boeken de reis naar het Australische eiland. We vliegen via Jakarta waar we een nacht verblijven, en op zaterdag zijn we op Christmas Island na een korte vlucht. Het vliegtuig vliegt iedere zaterdag, dus je kunt zelf kiezen hoeveel weken je er wilt verblijven.

Keizersvis

Onze duikschool is Extra Divers, die vier maal per dag duiken aanbieden. Onder water vinden we vooral veel harde koralen en bijna geen zacht koraal. De tafelkoralen zijn enorm groot, maar 80 procent is pas doodgegaan. Dit is veroorzaakt door La Niña begin 2016, de tegenhanger van El Niño: de zeewatertemperatuur aan de oppervlakte daalt door koud water dat wordt aangevoerd vanuit de diepe oceaan. Bij El Niño gebeurt het tegenovergestelde. Heel erg jammer, want ik denk dat die grote tafelkoralen meer dan 100 jaar oud waren. Verder is er veel vis, maar geen grote scholen.

Grijze rifhaai bij Cristmas Island

Halsbandanemoonvis

Wel komen we bij onze duiken vaak haaien tegen. Het zijn vooral witpuntrifhaaien en af en toe een grijze rifhaai, die op gepaste afstand van 10 tot 15 meter blijven. Iedere duik is het water precies 29 graden. Nooit eens iets warmer of kouder. Het gebrek aan uitbundig onderwaterleven valt wel op. Geen sepia’s, octopussen en weinig naaktslakken. Manta’s en walvishaaien komen we niet tegen, maar ik kan me voorstellen dat die er andere momenten wel kunnen zitten. Iedere middag verkennen we het eiland met onze auto dat qua grootte een derde van Texel is. Het eiland bestaat voor het merendeel uit tropisch oerwoud, maar het komt niet lieflijk over. Het doet een beetje industrieel aan, omdat er fosfaat wordt gewonnen. We ontdekken toch erg mooie plekjes zoals enkele paradijselijke zandstrandjes en een uitkijkpunt waar we vogels en kokosnootkrabben spotten.

Miljoenen krabben

Op Christmas Island komen 14 krabbensoorten voor, de rode is er daar eentje van en leeft in het oerwoud. In oktober/november trekken de rode krabben vanuit het oerwoud naar zee om te paren. De mannetjes verschijnen als eerste langs de waterkant waar ze vochtige burchten bouwen. Wanneer de vrouwtjes in de vochtige onderkomens arriveren, vindt de paring plaats en trekken de mannetjes weer terug naar het oerwoud. De vrouwtjes blijven 12 dagen in hun burchten en broeden rond de 100.000 eitjes uit. Wanneer de maan in het laatste kwartier is, lopen de vrouwtjes naar de kustlijn om hun eieren in zee te laten vallen. En dat laatste is precies wat wij gaan meemaken volgens het Visitors Information Centre: dit zal aanstaande vrijdag tussen 3.30 en 4.30 uur plaatsvinden. Iedere dag dat deze datum dichterbij komt, zien we meer rode krabben op de wegen. Ze lopen kalm, maar gestaag door.

Spectaculair fenomeen

Wegafsluiting

Je zou denken dat dit gepaard gaat met een hoop gekras van scharen en pootjes over de wegen, maar het is een stille, bewegende massa. Steeds meer wegen worden afgesloten en rijden is lastig, omdat je continu krabben moet ontwijken. Op donderdagavond zijn we op Ethel Beach. Duizenden krabben omringen ons, die zo snel als ze kunnen naar de oceaan rennen om hun eieren af te zetten. Ze gaan op hun achterpoten staan en steken hun scharen in de lucht. Dan volgt een soort dansje zodat de eieren, die onder hun staart zitten, loskomen en in zee vallen. Een komisch gezicht dat zich herhaalt bij ieder golfje dat de krabben overspoelt. Ze hebben wel het juiste moment gekozen om dit ’s nachts te doen: dan liggen er minder vissen op de loer en zijn de overlevingskansen voor de eitjes groter. Voor de krabben is het niet een geheel ongevaarlijke missie want ze kunnen niet zwemmen. Je ziet ze dan ook in allerijl het water uit schieten zodra ze klaar zijn. De eitjes die ze afzetten worden larfjes, en wanneer die groot genoeg zijn – 5 mm – verlaten ze het water en trekken ook naar het oerwoud. De krabbenmigratie is toch wel echt het hoogtepunt van ons verblijf, een spectaculair natuurfenomeen dat een absolute aanrader is!

Zacht koraal

Jouw duikavontuur, powered by Metalsub

Iedere duiker heeft er minstens één: zo’n duikavontuur dat je bijblijft. En DUIKEN is benieuwd naar dat van jou! Stuur jouw unieke duikverhaal met minimaal 5 foto’s van minstens 1 MB naar duikavontuur@duiken.nl Wordt jouw verhaal in DUIKEN gepubliceerd dan win je de XRE 850 R Metalsub lamp t.w.v. € 229!

Een deskundige jury selecteert de winnaar en beslist wie de hoofdprijs in ontvangst mag nemen.

Lees ook Mijn duikavontuur in Kenia