Marco Heesbeen is op dit moment in La Paz in Mexico, om Nederland te verdedigen tijdens het WK. Via de Whatsapp stuurt hij ons updates! 

Zijn eerste blog was al te lezen op Onderwaterhuis.nl, maar die willen we ook graag nog even met jullie delen:

Caramba! Die klokt tikt maar verder. Nu gaat het wel erg hard opschieten. Morgen vlieg ik via Mexico City naar La Paz in Mexico. Vreemd gevoel in mijn lijf deze week. Nog zoveel af te ronden op mijn werk en nog zoveel praktische dingen te regelen. Welke reserveonderdelen neem ik mee? Een extra camera in ieder geval. Ook een extra onderwaterhuis? Of houd ik het bij reserve-onderdelen? Stel je nou voor dat KLM mijn koffer laat vallen en er iets afbreekt aan mijn onderwaterhuis…rampscenario’s schieten door mijn hoofd. Mijn onderwaterhuis extra goed verpakken in ieder geval in mijn koffer.
 
Ik zit nu al aan 56 kilo bagage voor mij alleen. Nog snel de Nederlandse vlag er bijgestopt. Nodig voor de openingsceremonie. Ik voel een glimlach op mijn gezicht als ik denk dat hij misschien ook bij de prijsuitreiking nodig zal zijn eind volgende week. Dan dwalen mijn gedachten ook weer af naar 2013, het WK in Cuba. De ontlading die ik voelde, toen we met een zilveren medaille op het podium stonden daar. Wauw, dat was toch wel een hoogtepunt in mijn leven! In Zeeland 2 jaar geleden een gouden plak voor mijn kreeften-foto. De momenten staan voor eeuwig in mijn geheugen gegrift. 
 
Terug naar de realiteit, want ik droom weer weg. “Je hersenen er even bijhouden, Heesbeen!”, zeg ik tegen mezelf. Terug naar mijn plan de campagne. Ik heb van een paar categorieën wel in mijn hoofd inmiddels hoe de foto moet worden, die ik wil maken. Welke lenzen heb ik nodig voor die foto’s? Welke poorten moet ik dus ook inpakken?   
 
Dat was de afgelopen maanden een heel proces op zich hoor. Het bedenken van de perfecte foto per categorie. Ik heb niet eens heel veel gedoken. In het voorjaar wel, maar de afgelopen maanden heb ik maar amper mijn hoofd onder water gestoken. Zakelijk ontzettend druk gehad de afgelopen tijd. Een ondernemer ben je toch 24/7. Ook al zit ik niet aan mijn bureau of aan de telefoon, er zweven altijd plannen en to-do-things in mijn hoofd. Ook als ik thuis op de bank zit. Alleen als ik op vakantie ben, kan ik dat echt helemaal loslaten. 
Ik heb vooral heel veel research gedaan. Inspiratie opgedaan. Terugkijken naar mijn eigen foto’s die ik ooit in La Paz maakte. Terugkijken naar allerlei winnende WK-foto’s. Op internet ideeën op doen. Met mijn buddy Ron Offermans ideetjes samen bekeken en uitgewerkt. Een gezellige middag galeries en het fotomuseum in Amsterdam bezoeken met Ron. Je moet het zelf smeuïg maken ten slotte 😉
 
Mijn camera en mijn onderwaterhuis kan ik dromen. Die bedien ik met mijn ogen dicht. Daarvoor hoef ik nu niet opeens veel te gaan oefenen in Nederland. Voor het maken van dé foto moet je wel veel oefenen op exact die foto. En dat moet je dus eigenlijk echt ter plaatse doen. We vertrekken morgen al. Het WK start pas volgende week woensdag. We gaan daar nog een paar dagen duiken en oefenen op de foto’s die we, voor zover mogelijk, voorbereid hebben.
 
Vanavond ga ik weer verder met inpakken. De rust keert pas weer enigszins terug als ik mijn koffers dicht heb zitten en àlles echt klaar heb staan. Vervolgens verschijnen dan vast de volgende doemscenario’s in mijn hoofd. Zo was het een crime om de duikschool ter plaatse te pakken te krijgen om de oefenduiken te kunnen vastleggen. Hopelijk is het nu allemaal goed doorgekomen en is er een plaatsje voor ons op de boot tijdens de oefendagen voor het WK. Ook het hotel communiceert slecht. Ècht opgelucht ben ik pas al ik daar sta. Met mijn koffers. In mijn hotelkamer. En dan start de stress de volgende dag vast opnieuw 😉
 
Via Onderwaterhuis.NL, Europe’s Nr. 1 Underwater Camera Store,  Duiken,  DuikeninBeeld en Nederlandse Onderwatersport Bond  zijn wij te volgen de komende tijd. Als we over internet beschikken tenminste!
 
Onwijs bedankt voor al jullie support en gelukwensen. Zo leuk dat iedereen zo meeleeft. Mijn familie, mijn collega’s, klanten/ facebook-volgers, leveranciers. Bedankt allemaal. Het geeft me vleugels!
 
Hasta la vista! 
Marco Heesbeen
Anderen lezen ook:  Een afgezonken Hercules: daar moet ik heen!