In november 2013 was ik 8 dagen op Nusa Lembongan (Bali). Tijdens deze (duik) vakantie legde ik vooral de nadruk op de onderwaterfotografie. Om eerder geleerde technieken in het tropen water verder te kunnen ontwikkelen. Toch kon ik het niet nalaten om toch regelmatig boven en onder water te filmen met de Go-pro (2). Eigenlijk zonder zgn storyboard maar filmde veel ’tussenshots’ om later makkelijk op te kunnen monteren. 

Eenmaal thuisgekomen legde ik mij vooral toe op het uitzoeken en retoucheren van de vele gemaakte foto’s. En had voorrang op een eventueel te maken filmpje. Het vele filmmateriaal wat ik had geschoten liet ik een lange tijd op de harde schijf staan. 

Voordat ik aan het monteren sla moet ik eerst  inspiratie krijgen om van al dat ruwe materiaal een kort logisch en boeiend verhaal te maken. Ik begin eerst met spotten van alle losse clips en zet markers bij materiaal wat ik zou kunnen gebruiken voor de montage. Daarna catalogiseer en sorteer dan het bruikbare materiaal en stop dit in begrijpelijke mapjes. In mijn hoofd heb ik inmiddels al combinaties van clips kunnen maken, ik spot met een denkbeeldige “schaar” 😉

Nu is het wachten op een bruikbare underscore (muziek voor onder de film). Dit kan best lang duren want de muziek en de beelden moeten kloppen met elkaar. In symbiose zijn. Elkaar ondersteunen als het ware. Na het beluisteren van vele muziek viel mijn “oor” op een track, nl de instrumentale versie van een deuntje van Barry White. In mijn hoofd combineerde ik de uitgekozen beelden en de eventuele underscore, en het klopte naar mijn idee. Het liefst vertel ik een kloppend verhaal zonder te veel ondertitels en van een (saaie) ingesproken tekst houd ik al helemaal niet! De beelden en muziek moeten krachtig genoeg zijn om  het verhaal te kunnen vertellen en blijven boeien. Chronologie van de geschoten beelden gebruik ik ook niet, ik “lieg” alles bij elkaar om het zo kloppend te kunnen houden Ik kreeg terstond een bak inspiratie om te kunnen monteren.

Anderen lezen ook:  Google-eyed inktvis

Ook moet ik een soort deadline hebben, want onder druk presteer ik nou eenmaal beter. Ik had als premièredatum voor de film mijn “spreekbeurt” op het OFFT  ( Onderwater Foto en Film Team) van 10 april voor ogen, dan moest  hij dus af zijn!!

Als ik dan eenmaal begin met monteren dan is er  ook geen houden meer aan. Ik krijg een adrelineroes en probeer in “gestolen” uurtjes productief “meters’ te maken. Het is een grote legpuzzel van beelden en geluid.

Ik heb verschillende technieken uitgeprobeerd en gecombineerd. Heb nauwelijks origineel filmgeluid gebruikt en veel geluidjes ingedubbed van stocksounds, dit gemonteerd boven op de underscore van Barry. Na vele uurtjes monteren en knippen is het resultaat ruim voor de deadline klaar naar mijn tevredenheid. Ik heb geprobeerd om alles eruit te halen wat er zou in kunnen zitten.

Resultaat een 7 ½ minuut durende impressie  van deze duikvakantie ‘Nusa Impessions’  Advies: Kijk op een groot scherm en het geluid op standje elf!

Bootsy