Stel, je zit op een liveaboard in Indonesië om heerlijk te gaan duiken. Na al die drukte van thuis, de lange reis en het slechte slapen is het toch niet gek als je na een duik wat hoofdpijn hebt. Voor mij als gids is dat iets dat ik bij mijn gasten in de gaten houd. Niet alleen omdat ik een mooie vakantie voor hen wil organiseren, maar vooral omdat een beetje hoofdpijn alarmerend kan zijn.
Tekst en foto’s: Anke Westerlaken
Wat veel duikers niet weten of niet realiseren is dat hoofdpijn wijst op te weinig vocht in je lichaam. Het gebrek aan vocht maakt de kans op decompressieziekte aanzienlijk groter en dat is dan ook de reden dat het alarmerend is.
Eerste duikdag in Raja Ampat
Deze keer ben ik in Indonesië op een fantastisch schip in het gebied van Raja Ampat. We hebben afgelopen nacht ongeveer 17 uur gevaren en vandaag is de eerste duikdag. Inmiddels zit de eerste duik erop en hebben we zojuist fantastisch ontbeten met uitzicht op zee. De zon kruipt langzaam hoger de hemel in en de lucht is stralend blauw.
Sommige van de gasten stiefelen wat rond hun duikuitrusting voor wat extra aanpassingen en anderen zijn bezig om hun camera klaar te maken voor de volgende duik, wanneer Bridget naar me toe komt.
Bridget en Jennifer komen uit de VS en hebben een enorm lange reis achter de rug. Ieder jaar trekken deze twee besties er samen op uit voor een tropisch duikavontuur en toen ze gister arriveerden, viel het me op dat Jennifer enorm op een stokje zat. Ze irriteerde zich aan alles, was chagrijnig en ook al hielpen we haar met alles, het leek niet genoeg. Vanmorgen was ze van haar stokje gestapt en had ze heerlijk met ons gedoken. Zal wel de lange reis zijn geweest, dacht ik.
Hoofdpijn
Maar nu komt Bridget naar me toe om een nieuwe buddy te regelen omdat Jennifer niet gaat duiken. «Waarom duikt ze niet?», vraag ik aan haar vriendin. Bridget zegt dat ze hoofdpijn heeft, migraine. En dat heeft ze bijna iedere dag. «Jennifer ligt nu in haar kamer in het donker en heeft medicijnen ingenomen,» aldus Bridget.
«Is het oké als ik even bij haar ga kijken? Of is het beter om haar met rust te laten?» vraag ik. Ik mag wel kijken, maar Bridget, waarschuwt me dat Jennifer een heel slechte bui heeft.
Ik loop de trap af en klop op de deur van haar hut. Ik hoor wat onverstaanbaar gemompel en vraag of ik even binnen mag komen. Dat mag. Ik open de deur en stap de donkere kamer in waar Jennifer in bed ligt. Ze vertelt me dat ze al 15 jaar veel hoofdpijn heeft en dat ze van zichzelf weet dat het enige wat ze kan doen slapen is tot het voorbijgaat, en medicatie innemen. Ze injecteert zichzelf dagelijks met een pijnstiller en normaliter duurt het 6 tot 12 uur voordat ze weer iets kan ondernemen.
Wil niets eten, niets drinken
Ze is super geïrriteerd en wil niets eten, niets drinken en vooral met rust gelaten worden. Hmm, da’s erg vervelend! Ik vraag haar of ze de geadviseerde 3 liter water per dag drinkt en dat bevestigt ze. Verder wil ze eigenlijk geen hulp. Ik leg haar uit dat vocht alleen niet genoeg is, maar dat je lichaam ook mineralen nodig heeft om het vocht vast te houden. Dus ik wil haar graag rehydratiezouten geven opgelost in een glas water. Ik weet uit ervaring dat je je daardoor binnen een half uur vaak al een stuk beter voelt.
Ze slaat mijn aanbod niet af, maar ik denk dat dat meer uit beleefdheid is. En dus regel ik een glas water met wat zouten die ze direct opdrinkt. Meer kan ik momenteel niet voor haar betekenen en ik laat haar met rust. Ik ga naar de salon om wat administratie te doen, pak wat te drinken en controleer alle papieren voordat ik ze opberg.
Ik ben hier misschien een klein uurtje mee bezig, als Jennifer opeens in bikini, met handdoek en zonnebrandolie bovendeks verschijnt. Ze ziet er stalend uit en glimlacht naar me. Wat? «Hoe gaat het nu met je?» «Ik voel me fantastisch en mijn hoofdpijn is als sneeuw voor de zon verdwenen. Wat heb je me precies gegeven?»
Ik laat haar de zouten zien en leg nogmaals het belang van mineralen uit. Ik geef haar zouten uit mijn privévoorraad en adviseer haar om iedere dag een glas te drinken. En wat een verschil! Vanaf dat moment is ze het zonnetje in huis; kletsend, vrolijk en vooral iedere duik makend. En wat een leuk en gezellig mens is ze, zolang ze maar geen hoofdpijn heeft.
Drukte, slecht slapen, reizen
Vaak schuiven we wat hoofdpijn of een ander ongemak af op van alles en nog wat: drukte, slecht slapen, reizen, noem maar op. Maar uiteindelijk kan het eenvoudig zo zijn dat je lichaam niet genoeg vocht vasthoudt. Misschien omdat je niet genoeg drinkt of misschien doordat je niet genoeg mineralen in je lichaam hebt. Wat het ook is, zorg ervoor dat je fit bent en je goed voelt voordat je gaat duiken.
Jennifer houdt nog altijd contact met me en ze heeft me al verschillende keren de lucht in geprezen, al vind ik dat wat overdreven. Ik ben geen dokter en ik verricht geen wonderen, ik was gewoon op de juiste plek op het juiste moment. Migraine heeft Jennifer niet meer gehad, omdat ze nu weet dat ze gewoonweg niet genoeg zouten binnenkreeg. Is toch mooi hoe we elkaar kunnen helpen en soms is een klein stapje voor de één een levens veranderend moment voor de ander.
Love life… Blow bubbles…
