Een heerlijke kantduik met Scuba Do, Curaçao

Gisteren was een reisdag en hebben we niet gedoken. Ik ben dus zeer goed geluimd wanneer ik ’s morgens heel gemakkelijk net beneden het resort op het strand de gebouwtjes van Scuba Do Diving binnenstap.

Vandaag ga ik met duikschoolleider van Scuba Do Curaçao Sander het huisrif verkennen. We maken kennis en al snel wisselen we enthousiast onze duikavonturen uit. Het is toch opmerkelijk om te ervaren hoe snel deze geweldige passie mensen dichter bij elkaar brengt. Al snel wordt alles opgetuigd en peddelen we rustig de eerste meters het water in.

De eerste stop is een speelse blenny op slechts 1 meter diepte, het is aanlokkelijk, maar de deining maakt het wat lastig fotograferen…. Nog geen 2 minuten verder probeert Sander met druk wenkende gebaren mijn aandacht te trekken. Hij wijst op een kleurrijke flamingoslak die op het koraal genesteld zit. Wat een mooi diertje, ik weet weer waarom ik graag in de Caraïben ben… en we zijn nog maar een paar minuten aan het duiken. We duiken verder de diepte in en patrouilleren in westelijke richting langs het huisrif. Een jonge murene bekijkt het schouwpel graag vanuit zijn hol en moeit zich verder met zijn eigen zaken.

De Murene

Naarmate we de baai uit zwemmen wordt het koraal uitbundiger. Trompetvissen en Keizersvissen schieten langs me heen. Na een 10-tal minuten komen we bij een partij koraaltuinen, een hoopgevend project van Scubo Do Diving. Tof om te zien hoe de duikscholen actief deelnemen aan het behoud en herstel van de koraalriffen. Ik kan goed zien hoe nieuwe vertakkingen ontstaan op de koraaltakken aan de uitgezette lijnen… maar dan…

Sander en de pijlinktvis

Ken je het gevoel dat je hebt wanneer je door iemand wordt aangestaard? Dat dus. Er beweegt iets in mijn ooghoek. Ik draai mijn hoofd zacht en daar hangt het eerste exemplaar, een uit de kluiten gewassen pijlinktvis. We worden zowaar aangestaard door een gans leger pijlinktvissen. Als een oorlogsvloot in formatie hangen ze voor ons. De dichtstbijzijnde en waarschijnlijk de durfal van de groep hangt op een gegeven moment tussen mijn gezicht en mijn camera. Het is voorzichtig manoeuvreren om mijn fotomodel terug aan de juiste kant van de lens te krijgen. Ook Sander amuseert zich duidelijk kostelijk. Met mijn macrolens lukt het nog net om een pijlinktvis en Sander in één beeld te persen. De interactie met de dieren duurt ongeveer 20 minuten waarna de durfal plots een donkerbruine gloed over zijn lichaam laat glijden en het hazenpad kiest. De rest volgt synchroon alsof dit gewoon deel is van de ingestudeerde choreografie.

Anderen lezen ook: Saba: een uniek eiland vol verrassingen

We kunnen als publiek niet klagen, maar een staande ovatie is onder water toch wat moeilijk. Deze eerste duik op het huisrif van Scuba Do Curaçao krijgt alvast een dikke tien op tien.