Duikteam MOC Maastricht trok deze zomer naar Kroatië voor een week vol wrakduikavonturen.
Tekst en foto’s: Math Thijs
Vorig jaar benaderde Maurice, een van de duikinstructeurs bij MOC Maastricht, ons of we interesse hadden om mee naar Kroatië te gaan om daar te gaan wrakduiken. Na informatie te hebben gekregen over het huis dat geregeld zouden worden en de wrakken, waren we helemaal enthousiast. Uiteindelijk gaan we met een groep bestaande uit zeven heren en zes dames, waarvan er drie niet duiken. We gaan wrakduiken en maken een leuke vakantie voor zowel de duikers als niet duikers.
Lokaal biertje
Na de nodige voorbereidingen zoals route, vignetten en overnachting onderweg kwamen we op zaterdag met z’n allen aan in Stranići kod Lovreča. De kamers in de 2 huizen waren heel netjes. In elk huis was een keuken douche en wc’s. De ontvangst door Wouter en Theo met en lokaal biertje was ronduit perfect te noemen.
De eerste avond uit eten in een plaatselijke Italiaanse bistro. ’s Avonds duikspullen klaarmaken, wat voorbereidingen voor de eerste duik dag treffen en natuurlijk was het gesprek van de avond “wat gaan we morgen beleven”. Na het ontbijt vertrekken we naar de haven van Vsar. Via de duikbasis op de camping doen we onze duikspullen in kratten en lopen de laatste 400m in soepele kleding naar de boot met de naam Starfish. De niet-duikers gaan voor de eerste en laatste keer mee. De ervaring op die dag leert ons dat er weinig te beleven is aan boord voor ze. Desalniettemin hebben de niet duikende dames zich goed geamuseerd met zwemmen, of met Theo mee winkelen.
El Kapitano
Aangezien we met 11 duikers (incl. Wouter) waren, konden we beslissen over welke duiklocatie. Onder het bewind van El Kapitano en de divemaster varen we uit naar de locatie van het eerste wrak. Onderweg genieten we van het mooie uitzicht. Tijdens een van de boottochten werden we zelfs getrakteerd op een school dolfijnen.
We krijgen de briefing over de HMS Coriolanus waar we 2 duiken doen. De divemasters zorgden voor een duidelijke briefing en een dansje. De afdaallijn is bevestigd aan de voorzijde van het wrak. We duiken met nitrox 28% en een tank van 15 liter.
De mijnenveger van de Engelse marine zonk op 5 mei 1945 door een zeemijn op 6 mijl van Novigrad. De duikdiepte is 28 meter. Een mooie duik om mee te beginnen Het zicht was met 10 meter redelijk te noemen. Samen met buddy Paul beleven we 2 mooie duiken. Tussen de duiken worden we de hele week voorzien van een lunch. Na terugkomst de duikuitrusting spoelen en terug naar Stranići. Sterrenkok Theo wacht ons al op met een koel drankje en een heerlijke maaltijd.
Baron Gautsch
De wrakduiken waren stuk voor stuk de moeite waard en een bijzondere ervaring. Een duik in het bijzonder was op het wrak Baron Gautsch. Gezonken in 1914 door een zeemijn. 9 Zeemijl van Rovinj. Diepte van 28 tot 39 meter. De 3 duiken op dit wrak (Titanic van de Adriatic) waren een fascinerende ervaring. Na de afdaling ga ik met buddy Wouter het wrak binnen. We gaan door de prachtige open gallerijen met kleurrijke sponzen, vissen en slakjes. Plotseling kom ik oog in oog met een joekel van een congeraal. Zijn kop zo groot dat daarin met gemak mijn hoofd met masker en automaat paste. Gelukkig zat de camera tussen ons in. Ik bleef rustig hangen met hartslag van 180 en foto’s maken. Mijn gedachten vol van mogelijke scenario’s. Het eerste wat hij cadeau krijgt is mijn camera dacht ik. Hij draaide zich weg van mij. Toen pas zag ik zijn lijf in zeker volle 2,5 meter! Hij verdween de hoek om. Plotseling werd ik ik door iets gegrepen aan de achterkant van mijn been. Draaide me verschrikt om en …. Wouter, zeer inlevend, trok zijn hand terug.
Dus iedere avond genoeg stof om over te praten, wat hebben we genoten, weer wat bijgeleerd of wow geweldig als je ineens het wrak in de diepte ziet opdoemen. Er waren mensen bij die zich afvroegen of wrakduiken wel iets voor hem of haar zou zijn. Nou die mensen zijn helemaal om en vonden het geweldig.
SS Varese
De 5 duikdagen vlogen voorbij. Uit de honderden wrakken voor de kust van Istrië kozen we (Wouter) verder voor: de John Gilmour; SS Varese; SS Hans Schmidt; TA35 Giuseppe Dezza
De laatste dag gebruikte we voor een bezoek aan Rovinj. Een prachtig en oude havenplaats op 30min met een leuk kerkje op de berg. Die avond hadden we varken aan het spit op het menu staan. Zaterdagochtend namen we afscheid van Wouter en Theo. Het was een mooie duikweek met alles erop en eraan. Ook namen we afscheid van elkaar om de vervolgreis te starten. Dit was voor sommige naar Nederland en andere naar Dalmatië.
Info: www.wrakduikeninkroatie.nl
Bekijk ook: Spookachtige beelden van scheepswrak in Lake Superior