Elphinstone Reef bij Marsa Alam staat bekend om zijn Oceanische witpunthaaien. De kans om ze te zien is groot, maar je moet ook wel een beetje geluk hebben. Anton Jansen denkt dat hij pech heeft, toch blijken de haaien er te zijn. En die ontmoeting loopt iets anders dan verwacht.

Tekst en foto’s: Anton Jansen

adembenemend!

Om half zes sta ik naast mijn bedje. Elphinstone is één van mijn favoriete riffen. Dit is immers de stek waar je haaien kunt spotten. Hier wordt voor gewaarschuwd tijdens de briefing. «De Oceanische witpunthaai is, na de tijgerhaai, het gevaarlijkste dier dat in de Rode Zee leeft. Ze zijn regelmatig agressief. Ze worden getriggerd door de zwembeweging van duikers/zwemmers en zullen dan mogelijk van achteren aanvallen. Je kunt dan ook maar beter stil in het water blijven hangen en jezelf eventueel wat laten zakken,» aldus onze gids. Bangmakerij ten voeten uit vind ik. Ik heb al vele malen met deze roofdieren gedoken en ik heb me nog nooit bedreigd gevoeld. Maar een gewaarschuwd mens telt voor twee, zullen we maar zeggen. Daarnaast wordt ons een pittige stroming beloofd. Daarom besluit een aantal mensen om deze duik niet te maken. Zo ook mijn vaste buddy en reisgenoot Monique. Voor deze gelegenheid zal de Amerikaanse Jennifer mijn duikmaatje zijn. Twee zodiacs zullen ons droppen bij de noordpunt van het rif en dan driften we naar de zuidpunt waar onze liveaboard ligt. Jennifer en ik spreken af om aanvankelijk bij de groep te blijven en dan te kijken hoe de duik verloopt. We gaan met een negatief drijfvermogen te water en zakken direct naar 29 meter. Mijn verbazing is groot als onze gids het noordelijke plateau links laat liggen en meteen langs het rif duikt. Hij wijst ons plichtmatig op een murene en een paar anemoonvisjes. Waar is deze Egyptenaar mee bezig? We maken één duik bij Elphinstone en hij gaat een murene aanwijzen waar we er al heel veel van hebben gezien gedurende onze reis! Ik houd continu één oog in het blauw. Na veertig minuten, als we de zuidelijke kant van het rif bereiken, word ik door een duiker van een andere boot geattendeerd op de aanwezigheid van haaien op het zuidelijke plateau. Ik twijfel geen moment en mijn buddy en ik gaan op het plateau af. Op dit moment scheiden we ons van de groep die al met de opstijging is begonnen. We blijven een kwartier op het zuidelijke plateau, maar vinden helaas niet wat we zoeken. Met tegenzin beginnen we ook aan de opstijging. Terwijl de rest waarschijnlijk al met de zodiac opgepikt is, schat ik in dat we wel op eigen kracht terug naar de boot kunnen zwemmen. Na zestig minuten komen Jennifer en ik met respectievelijk veertig en zestig bar weer aan de oppervlakte. Tot dat moment is het een duik om snel te vergeten. Echter de elf minuten die daarop volgen, staan in mijn geheugen gegrift.

Mijn buddy hoort mij niet

adrenalinestoot

Machteloos

Er liggen tien safariboten en we komen één boot te ver aan de oppervlakte. Onze liveaboard bevindt zich dertig meter verderop en we besluiten ernaartoe te zwemmen. Omdat de zee behoorlijk ruig is, adviseer ik Jennifer om een klein beetje af te zakken en onder water terug te zwemmen. Ze gehoorzaamt direct en begint tegen de pittige stroming in naar de boot te zwemmen. Ik zit een aantal meter achter haar als er links van mij vanuit het blauw plotseling een Oceanische witpunthaai opduikt. De haai zwemt recht achter Jennifer! Plotseling is mijn buddy, die niets in de gaten heeft, een gemakkelijke prooi voor dit roofdier. «Hey JENN,» bulder ik door mijn ademautomaat. Maar Jennifer hoort mij niet en zwemt ongestoord door. Ik heb niets bij me om een geluidssignaal te maken. De adrenaline stroomt door mijn lichaam. Ik maak me zorgen om mijn buddy. Ze is nu serieus in gevaar en ik ben machteloos. Minutenlang zwemt Jennifer met de haai in haar kielzog. Pas als zij het touw onder de boot kan grijpen, passeert hij haar. Jennifer schrikt en klimt, met nog twee ademteugen in haar fles, aan boord. Nu ben ik de enige duiker van onze groep die nog in het water ligt. Ik zwem, maar merk op dat ik niet dichter bij de boot kom. Met twee zwembadtrainingen per week en honderd buitenduiken per jaar ben ik een geoefend zwemmer, maar hier moet ik echt even volle bak gaan om de boot te bereiken. Met ferme vinslagen beweeg ik me door het water. Ik kijk onder me, naar achteren, of ik word achtervolgd. Geen haai. Ik kijk voor de tweede keer en zie niets. Maar als ik voor de derde keer kijk, zit plotseling de haai vlak achter mij. Met één beweging draai ik me om en blijf stil in het water hangen. De kop van de haai is nu enkele centimeters van mijn masker verwijderd. Ik wacht het moment af dat hij tegen me aan zwemt, maar hij buigt net op tijd af. Klik, klik, klik… ik neem mijn kans waar en kan een paar foto’s maken. Wauw, dit is cool! Als ik over mijn camera kijk, zwemt een tweede haai langs. Met het laatste beetje energie dat ik nog in mijn lichaam heb, bereik ik de boot. De stroming en luchtvoorraad van slechts 25 bar doen mij besluiten om het voor gezien te houden. Diezelfde avond zijn we terug in Marsa Alam. In de haven ligt een nieuwe liveaboard aangemeerd. Wauw, wat een beauty! Ongevraagd gaan we aan boord, maar we worden hartelijk ontvangen en krijgen direct een rondleiding. Ik vertel dat we het schip deze ochtend al bij Elphinstone gezien hadden, waarop de gids een verhaal begint te vertellen over een meisje en een fotograaf die door haaien gevolgd werden. Deze vrouw die al negen jaar als gids actief is in de Rode Zee, had op een afstand toegekeken en was zeer bezorgd. Wij houden onze mond maar. ’s Avonds sluiten we onze vakantie af met een heerlijk diner. Jennifer zit naast me aan tafel. We proosten op de goede afloop en lachen nu hartelijk om onze avonturen.

Een murne tegen het lijf “lopen”

Jouw duikavontuur, powered by Metalsub

Iedere duiker heeft er minstens één: zo’n duikavontuur dat je bijblijft. En DUIKEN is benieuwd naar dat van jou! Stuur jouw unieke duikverhaal met minimaal 5 foto’s van minstens 1 MB naar duikavontuur@duiken.nl Wordt jouw verhaal in DUIKEN gepubliceerd dan win je de XRE 800-R Metalsub lamp t.w.v. € 229!

Een deskundige jury selecteert de winnaar en beslist wie de hoofdprijs in ontvangst mag nemen.