Als je op een feestje vertelt dat je in een oude ertsbunker van een hoogoven hebt gedoken, zal je waarschijnlijk ietwat raar aangekeken worden. Brenda de Vries dook in Duitsland in de Möllerbunker en heeft er in ieder geval een mooi verhaal bij.
Tekst en foto’s: Brenda de Vries
Oude erstbunker
Mijn Duitse buddy komt ineens met de vraag of ik zin heb om mee te gaan duiken in de Möllerbunker in Duisburg. Hij heeft toestemming gekregen om er te duiken. Natuurlijk, maar wat is dat dan? Het is een bunker, alleen heeft het niets met een oorlog te maken. Het gaat om een oude ertsbunker van een hoogoven die sinds het buiten gebruik stellen in 1985 in de oorspronkelijke toestand is gelaten. En wat is daar dan te zien? Drie bunkers, allemaal 10×10 meter en maximaal 6 meter diep. Met veel oude kabels, nog wat machines, stof op de bodem en bellen die zorgen voor veel percolatie van het plafond. Ok, een soort wrakduiken en grotduiken dus. Klinkt goed, op naar Duisburg! Het is duidelijk dat het om een Reine Privattauchgang zou gaan. Oftewel, we zijn zelf verantwoordelijk voor als er wat gebeurt. We worden netjes door de poort gelaten om de duikspullen uit te laden.
Landschaftspark Duisburg
Het Landschaftspark Duisburg is een vrij toegankelijk industrieel park dat de geschiedenis van de staalindustrie laat zien. Omdat het park vrij toegankelijk is voor wandelaars en fotografen, en de mensen de kans moeten krijgen om echte ‘urban exploration’ te zien, moeten onze auto’s direct daarna weer van het terrein af. We tillen onze spullen over een hek en beginnen in het halfdonker met omkleden. Daarna lopen we nog een paar trappen af naar beneden voordat we bij de eerste bunker zijn. De duiklampen zijn nodig om in het donker niet te struikelen over het puin. Bij het water zwemmen we via een trap verder naar beneden. Prachtig. En ja, het is erg krap. En ja, er ligt veel stof, maar het is indrukwekkend. Het zicht is goed en het water is koud met maar 5 graden. We komen uit in een soort kelder, een gedeelte van de hoogoven. Door enkele gaten valt wat licht naar binnen van buitenaf. Buizen, kabels, banden, het liftsysteem waar het erts naar boven getransporteerd werd; alles ligt er nog zoals het ooit is achtergelaten. Oppassen dus met duiken, want je blijft zo ergens achter haken als je niet oplet. We gaan overal tussendoor waar het mogelijk is. Veel roest komt van het plafond los door de bellen. Hierdoor vermindert het zicht in rap tempo.
Möllerbunker
Als we na 32 minuten de bunker drie keer rond zijn geweest, is het tijd voor bunker 2. Deze ligt er vlak naast. Het is gewoon nogmaals dezelfde duikstek, maar dan 50 meter verderop. En met opnieuw het goede zicht. Hier hangen iets minder kabels, maar de rest is hetzelfde. Dus de foto’s die net niet gelukt zijn, kunnen we nu hopelijk wel maken. Na weer een half uur is het zicht aanzienlijk gereduceerd door onze bellen en zijn we ook koud geworden. We besluiten het water uit te gaan en overleggen over bunker 3. Deze ligt verder weg en dat betekent nog een keer extra over hekken klimmen, dus we besluiten die te laten voor wat het is.
85 meter hoge hoogoventoren
We willen het hoogoventerrein ook nog boven water bekijken. We klimmen de trappen op van de 85 meter hoge hoogoventoren. Het is een terrein dat mooi is van lelijkheid. Maar omdat we nu alles van dichtbij kunnen bekijken, is het eigenlijk ook weer heel indrukwekkend: gigantische machines met een wirwar aan buizen. We krijgen zo een mooi beeld hoe de ijzerindustrie er tussen 1901 en 1985 uitgezien heeft. Voor niet-duikers is dit park zeker een bezoek waard. Waar wij gedoken hebben is geen officiële duikstek, hier krijg je normaal ook geen toestemming voor om te duiken. Aangezien er 24/7 bewaking is op het terrein kom je er ook niet op zonder gezien te worden. Wil je toch duiken en een bezoek aan het park combineren; de Gasometer ligt op hetzelfde terrein en is voor iedere duiker toegankelijk. Een open water brevet is voldoende. Zeker een aanrader!
Meer info: Landschaftspark Duisburg