Van Zuid-Duitsland door Oostenrijk en Italië, met als eindbestemming Griekenland. Walter Drechlser genoot tijdens zijn duiksafari van de mooiste plekjes en de ultieme vrijheid op deze prachtige trip.
Reizen met een camper kun je vergelijken als reizen met je eigen appartement, totale vrijheid! Overbagage is geen issue en je hoeft alleen maar de weg en je eigen neus te volgen. Zonder tijdsdruk kun je op de plekken blijven waar je het naar je zin hebt.
Onze reis begint vanuit München. Vijf weken lang gaan we plekken ontdekken waar we met hartenlust kunnen duiken en snorkelen.
De Beierse Caribbean
Onze eerste stop is de Walchensee, ook wel de Beierse Caribbean genoemd. We parkeren ons rijdende appartement aan een doorgaande weg in Urfeld. Vanuit de woonkamer lopen we rechtstreeks naar de duikstek.
Met zijn ongerepte oevers biedt de Walchensee enkele mooie instapmogelijkheden. Vandaag is de steiger bij de bootverhuur in Urfeld onze instap. Karl Asenstorfer, zelf duiker en gastheer van Cafe am See, vertelt ons dat de sneeuw nog niet aan het smelten is en het heel lang niet geregend heeft.
Rechts heeft ook in Griekenland voorrang.
Daardoor is het zicht uitstekend. Als je bij de steigers het water ingaat, loopt de bodem eerst steil af en gaat deze over in een plateau. Onder water kom je meerdere kunstmatige ‘riffen’ tegen zoals een aantal ligstoelen met een parasol. Vissen gebruiken deze plekken als bescherming en dit strandtafereel verhoogt de vreugde op onze aanstaande vakantie. De Walchensee heeft meerdere spectaculaire duikplekken die allemaal de moeite waard zijn om te bezoeken.
Na een korte stop bij panoramahotel Karwendelblick, vullen we onze flessen bij het lokale tankstation. De eigenaar Alfred Eggersberger geeft ons als tip de mooiste duikstek van de Walchensee te bezoeken: De Galerie. Hij zei er wel bij dat we voorzichtig moeten zijn.
Deze duikstek heeft een overhangende rotswand met veel donkere plekken. Veel duikers hebben deze stek onderschat. Op deze plek kun je veel palingen vinden in de gaten van de rotsen en in het zuiden vind je ook nog een autowrak.
Wij waren helaas al onderweg naar Oostenrijk, dus die onthouden we voor de volgende keer.
De Blindsee
Na een rustige nacht op een camping in Biberwier wordt het ontbijt geserveerd. De verse broodjes die we de avond ervoor bij de receptie hebben besteld, smaken erg goed.
We ontmoeten vandaag onze duikgids Marcus bij de ingang van de Blindsee. De duikinstructeur uit München heeft een speciale vergunning om hier te duiken. Deze heeft hij ontvangen van het Cafe Il Ducatisti in Lermoos.
Het duikgebied is te bereiken via een smalle, betaalde privéweg. Het toltarief voor deze weg zit inbegrepen bij je duikvergunning. Bij de instapplaats is een ruime parkeerplaats. Wij zijn er in het voorseizoen en het is lekker rustig. De zon straalt en het water roept ons. Tijdens de briefing vertelt Marcus dat de Blindsee een van de mooiste duikwateren van Tirol is.
Geluk hebben. Deze campingplaats is goud waard.
Het meer ligt op 1.093 meter boven zeeniveau en er zijn veel snoekbaarzen, zeelt en witvissen te vinden. Onderwaterfotografen kunnen deze duikstek echt waarderen. Het is prachtig en de zonnestralen zorgen voor een mystiek landschap.
In het ondiepe gedeelte van de Blindsee bieden grote wortelstokken en uitgeholde boomstammen talloze fotomomenten. De koele watertemperatuur is goed merkbaar. Vanwege ruimtegebrek hebben we alleen onze semi-droogpakken bij ons. Na de duik laten we onze spullen drogen onder het genot van een kopje koffie. We nemen afscheid van Marcus en richten onze pijlen op het zuiden.
Met de veerboot naar Griekenland
We rijden naar Italië. Hier gaan we niet duiken, maar wel onze veerboot van Ancona naar Igoemenitsa halen. We kunnen in onze camper op het open dek slapen. We hebben zelfs een eigen stroomaansluiting.
De overtocht is wat hobbelig, maar we komen toch uitgerust aan in Griekenland. We brengen een paar dagen door op een camping ten zuiden van Igoementisa. We bezoeken een lokaal festival en genieten van de typische Griekse keuken; het eten wordt rechtstreeks uit de pan in de keuken geserveerd.
Onderweg richting de kust komen we een onbekende plas tegen in het Pindosgebergte. We voelen ons net een stel ontdekkingsreizigers en duiken het heldere water in, waar we genieten van bijzondere flora.
Heerlijke avond op de
camping in Griekenland.
Wrakduiken in Pilos
Na de ijskoude duiken in de bergen kunnen we wel wat opwarming gebruiken. De kustplaats Pylos ligt in een schilderachtige, beschutte baai aan de westkust van schiereiland Peloponnesos, en is onze volgende bestemming.
Hier, in Navarino Bay, vond in oktober 1827 een zeeslag plaats waardoor er naar schatting meer dan 100 scheepswrakken liggen. Helaas is duiken daar alleen toegestaan met een speciale vergunning en die hebben wij niet. Als je toch enkele wrakken wilt zien, kun je deze buiten de baai bekijken.
Nog een tip voor de archeologen onder ons: in het oude kasteel boven Pylos worden veel vondsten tentoongesteld. De berging van individuele objecten is gedocumenteerd met veel duikfoto’s en films.
Even buiten Pylos zijn enkele campings voor ons mobiele appartement. Bij het inchecken ontmoeten we de twee Oostenrijkers Otti en Ernst. We raken snel in gesprek en toevallig hebben we dezelfde bestemming voor morgen: het duikcentrum Nikos in de haven van Pylos.
We worden op tijd opgehaald van de camping en we ontmoeten de enthousiaste eigenaar van het duikcentrum. In de oude haven tussen de vissersboten gaan we aan boord van de boot. De duikgebieden liggen allemaal buiten de beschermde Navarino Bay.
Daar zijn vele nieuwe en oude wrakstukken te vinden en een paar makkelijke grotten nodigen ons uit om ontspannen te duiken.
De begroeiing op de rotsen is wat schaars, maar de kleuren op de gladde kreeften, grote tandbaarzen en murenen maken het helemaal goed. Ondanks het kleine, maar fijne, duikgebied blijven we langer dan gepland. Het goede zicht heeft hier natuurlijk ook mee te maken.
Helemaal niet verlegen: snoekbaars in de Blindsee in Oostenrijk.
Naar het oosten
De volgende nacht staat onze camper in een baai bij de Epidaurus. Vandaag staat een bezoek aan het indrukwekkende amfitheater van Epidaurus op het programma. Het oude theater staat bekend om zijn buitengewone akoestiek.
De 55 stenen rijen stoelen zijn zo gerangschikt dat een munt die op het podium valt, nog steeds te horen is voor de toeschouwers op de bovenste rij stoelen. De volgende dag rijden we na een stevig ontbijt naar het noorden.
Onze bestemming is Kalamitsi, maar het leuke van zelf rijden is dat plannen kunnen veranderen. Onderweg ziet Linda een klein onopvallend bordje met daarop ‘Divecenter’. We willen het natuurlijk even van dichtbij bekijken.
We slaan van de hoofdweg af en rijden naar Palea Epidauros. Het Epidive Center staat al een paar jaar onder de leiding van Yves Lejannou, die jarenlang een duikcentrum had aan de Frans-Atlantische kust.
Met zijn boot gaat hij naar een onbekende duikstek. Ook voor Yves is dit een van de eerste keren dat hij duikt op deze stek. De briefing is vrij kort. Bij goed zicht gaan we diep. Ons doel is het vinden van fragmenten van amforen die Yves een paar dagen geleden gevonden heeft.
Waar oude scherven zijn, zou dus ook een oud wrak kunnen liggen. We zien meerdere scherven en amforen op de bodem liggen, maar helaas geen gezonken schip.
Het zal dus zeker nog een paar duiken kosten om het geheim van de oude vondsten op te helderen. Op de terugweg staat de sonar aan want het ontdekkingsavontuur is nog maar net begonnen. Een oude visser vertelde over een noodlanding van een militaire machine in de Tweede Wereldoorlog die nog niet is gevonden.
Snorkelen naar de overblijfselen van een Romeinse villa.
Er valt dus nog veel te ontdekken! Maar de bekende plekken zijn ook echt geweldig, zoals een 85 meter lang scheepswrak en de Minotaurgrot gevuld met zoet water. In deze grot word je omringd door stalagmieten en stalactieten in kristalhelder water.
Terug op de camping vertelt eigenaar Janis ons dat op minder dan 300 meter van de camping een verzonken Romeinse villa ligt, die je al snorkelend kunt verkennen. We zijn benieuwd en na een goede beschrijving naar de snorkelplek komen we aan bij de instap.
In het ondiepe water zijn duidelijk de funderingsmuren van de gebouwen te zien, die zijn gezonken als gevolg van een aardbeving.
Fantastisch mooi Kalamitsi
Helemaal in het zuiden runt Vasilis Pargas samen met zijn vrouw Sylvia het Dolphin Diving Center: een klein appartementencomplex met een duikcentrum en bar. Als iemand ons vraagt naar het hoogtepunt van onze reis, is het antwoord duidelijk: hier!
Zelfs op de goed ontwikkelde kustweg is het uitzicht op de twee halvemaanvormige zandbaaien van Kalamitsi gewoon fantastisch. Een schaduwplekje is snel gevonden op de camping en op de barbecue liggen stukjes vlees gemarineerd in olijfolie en rozemarijn heerlijk te geuren.
Natuurlijk mag de tzatziki niet ontbreken. We kopen kruiden, groenten en fruit op de markt in Sykia. De markt is nog steeds typisch Grieks en er is geen spoor te bekennen van toerisme. Authentiek op en top. De aangename geur van de barbecue verspreidt zich over de camping.
Hier wordt hard gewerkt!
Onze Griekse campingbuurman Kishon begroet met een ‘poli kala’ dat zich vertaalt als ‘zeer goed’. We gaan met hem in gesprek over zijn duik van vandaag en hij is enthousiast over de duiken met Vasilis en prijst de duikplekken rond de zuidpunt van Sithonia als de beste van Griekenland.
Hij zou het moeten weten, want de duikinstructeur verkent met een kleine groep van de Aristoteles Universiteit van Thessaloniki oude en onbekende scheepswrakken. Dit omvat het opmeten van de wrakken en het maken van 3D-modellen.
De bestemming van morgen voor de onderzoeksgroep is minder dan tien minuten varen vanaf het duikcentrum. Tot nu toe is als enige bekend over het wrak dat het rond 1910 gezonken is en dat het een Turks vrachtschip was. Klinkt spannend, wij gaan mee!
We communiceren tijdens deze duik met voor ons veel onbekende handsignalen. Er valt dus nog genoeg te leren. Enkele jaren geleden nam het Duits-Griekse echtpaar het oude duikcentrum over.
Op deze zanderige locatie groeiden alleen meloenen op een verder onvruchtbare grond. Daarom heeft de vader van Vasili een camping gebouwd met een ruim appartementencomplex, een duikbar en het duikcentrum.
Het Dolphin Dive Center is een van de oudste duikcentra in Griekenland. En het gebied rond de zuidpunt is nog steeds een geheime tip. Het echtpaar heeft een aantal ongerepte, zeer kleine duikplekken te bieden. Vanaf het duikcentrum worden meer dan 50 duikplekken bezocht.
Heerlijk eten in de taverne in Epidauros.
Er zijn ook stekken voor ervaren duikers zoals de Gorgonian Gardens en het duivelsrif. Beide riffen liggen verder van de kust, vrij diep en onaangetast door stroming. De sites worden alleen bezocht als de omstandigheden perfect zijn. De toren, 50 meter vanaf de bodem, is erg indrukwekkend en een rotswand in de vorm van een grote menhir is gedeeltelijk bedekt met visnetten.
De onderwaterwereld is wonderbaarlijk divers op de riffen Nemeses 1 en 2, Ambelos, Skarabuja, Canyon en Elephant Reef. Het duiken op deze ongerepte kust is adembenemend en de geheugenkaart van mijn camera heeft het zwaar. We rijden verder. Een tussenstop in Kalambaka verkort de reistijd naar de westkust.
Kalambaka ligt onder de granieten rotsen van de Meteora kloosters. Een bezoek is een must voor iedereen die in het noorden van Griekenland is. De kloosters zitten als adelaarsnesten op de rotsnaalden en stralen een unieke grandeur uit. Om terug te keren naar Igoemenitsa moeten we over het Pindosgebergte rijden.
Dit gebied, volledig genegeerd door het toerisme, doet denken aan de Alpen maar is net iets wilder en eenzamer. Deze natuurlijke, ruige bergen hebben veel te bieden, zoals het pittoreske bergdorpje Zagoria.
We besluiten de nacht door te brengen in dit eenzame gebied. In de vroege ochtend snorkelen we door een verlaten bergmeer en het koude water verdrijft de slaap uit ons lichaam.
Na deze verfrissende plons gaan we verder naar de westkust van Griekenland. De veerboot naar Italië ligt weer op ons te wachten.
Door het heldere water hebben de overblijfselen van het gebouw Lago di Capodacqua een bijna magisch effect.
Omweg langs de Abruzzen
Eenmaal in Ancona gebruiken we de resterende vakantietijd voor een korte omweg. Het navigatiesysteem leidt ons een paar kilometer ten zuiden van Ancona de regio Abruzzen in. Nog geen 250 kilometer later ontmoeten we Dante Cetrioli bij Capistrano.
De duikinstructeur is de voorzitter van de Italiaanse duikclub Atlantide. Voor deze ontmoeting doorkruisten we het onwerkelijke, stenen landschap dat doet denken aan een Centraal-Aziatisch plateau. Het gebied wordt ook wel de Klein Tibet genoemd.
Het hoogtepunt: in het nationale park rond de berg Grande de Sasso is een kristalheldere duikstek voor zoetwaterliefhebbers tussen verzonken ruïnes.
Het heet Lago di Capodacqua bij Capestrano. Dit meer is ingekaderd in een prachtig berglandschap. Je mag hier alleen in het weekend en met een beperkt aantal duikers het water in.
Verschillende gebouwen van een voormalige verffabriek zijn hier te vinden. Niet alleen de watertemperatuur, maar ook het zicht is adembenemend. De overblijfselen van een middeleeuwse muur zijn acht meter diep en er zijn nog veel details te zien. Na deze duik eindigt de dag met een stevige maaltijd.
We zijn natuurlijk niet voor niets in Italië. Zelfs na dit korte bezoek zijn we verliefd geworden op dit duikcentrum en we worden als familie behandeld. Het is dan ook moeilijk om afscheid te nemen, maar het gewone leven roept helaas…
Het Dolphin Diving Center bevindt zich op het strand in Kalamitsi.
Reisinfo
Op vakantie met de camper is erg populair. Het aantal aanmeldingen is de afgelopen jaren verdubbeld. Er zijn campers op de markt voor elk budget. Eenvoudige campers, zoals die op basis van de Volkswagenbus, zijn vooral populair bij jongeren.
De oudere versie hiervan hebben zelfs een cultstatus. De grotere campers, waarvan de inrichting niets te wensen overlaat, zijn ook heel populair. Ook stacaravans die op maat gebouwd zijn op een vrachtwagen met vierwielaandrijving, zijn erg geliefd. Deze zijn tevens geschikt voor in de woestijn.
Op de veerboten worden camperprijzen meestal in rekening gebracht op basis van de lengte. De campings bieden plaatsen aan met elektriciteit, een barbecueplaats en wateraansluiting (niet standaard). Degene die echt avontuurlijk zijn, kunnen wildkamperen maar let op: dit is niet overal toegestaan.
Walchensee
De Walchensee ligt tussen München en Mittenwald. Vanuit München neem je de A95 richting Garmisch-Partenkirchen tot aan de afrit Kochel. Dan richting Kochel am See en door naar de Walchensee. Camping Walchensee: camping-walchensee.de
Blindsee
De Blindsee ligt aan een verkeersader in het zuiden aan de Fernpass en is te bereiken via een weg die tegen betaling bereikbaar is. De tol is inbegrepen in de duikvergunning, die € 15 kost. De vergunning is verkrijgbaar bij Cafe Il Ducatisti in Lermoos. Vooraf inschrijven is vereist, vooral in de zomermaanden, aangezien duikvergunningen beperkt zijn. Informatie over duiken bij Hotel Mohr Life Resort, mohr-life-resort.at
Campings: Camping Feriencenter Biberhof, biberhof.at en Alpencamp Marienberg, alpencamp-marienberg.at
Erg handig is dat je op de overtocht kan overnachten in je eigen camper.
Griekenland
Het vasteland van Griekenland is een typisch kampeergebied. Campings zijn overal te vinden. Het aanbod varieert van grote en luxe plekken tot kleine campings gerund door families. In sommige gebieden en buiten het seizoen wordt gratis kamperen getolereerd. Er zijn ook officiële parkeerplaatsen die door gemeenten worden onderhouden, deze zijn meestal erg eenvoudig.
Duiken in Pylos: Pilos Dive Center, pilosmarine.com
Duiken in Epidaurus: Epidive, epidive.net
Camping: Nicola I, mouria.gr
Kalamitsi
Duiken: Dolphin Diving Center Kalamitsi, kalamitsi.com
Camping: Camping Thalatta, thalattacamp.gr
Italië
Campings zijn zeldzaam in de Abruzzen, maar de bestaande campings liggen in een fantastisch landschap. Lago di Capodacqua ligt in een natuurreservaat van de Gran Sasso, daarom is duiken hier gereguleerd. Duiken is alleen toegestaan onder leding van een gids van de duikclub Scuba Diving School. Een vroege inschrijving is noodzakelijk. Info: atlantidesub.com
Camping San Martino, valledeltirino.it/item/ristorante-camping-san-martino
