Op dit moment heeft Ecomare van alles wat in de opvang; een grijze zeehond, vier gewone zeehonden, drie kortsnuit-zeepaardjes en… egels! ‘Het moederdier zal binnenkort weer uitgezet worden.’ Aan het woord is Jarco Havermans, dierverzorger bij Ecomare.
In de vogelopvang zitten nu vrij veel jan-van-genten, zowel verzwakte jonge dieren als een flink aantal volwassen of sub-adult dieren die verstrikt zaten in vismateriaal. Ook alken en zeekoeten, er is hier een wreck gaande. Een wreck betekent dat er door een bepaalde oorzaak in een groot gebied op zee, vogels verzwakt raken en aanspoelen. In het geval van deze alken en zeekoeten is de oorzaak vermoedelijk klimaatverandering.
De klimaatverandering zorgt voor veel hogere zeewatertemperaturen in de Noordzee, wat er vervolgens voor zorgt dat de prooivissen van de alk en zeekoeten zich in hele andere gebieden en in veel dieper water ophouden dan normaal waardoor de alken en zeekoeten ze niet of minder makkelijk kunnen vangen. De weinige vis die ze wel vangen eten ze eerst ook nog niet zelf maar geven ze aan hun kuikens tot die zelfstandig zijn. Als de kuikens zelfstandig zijn gaan de volwassen dieren hun veren wisselen voor winterkleed (ruien dus) en dat lijkt dit jaar het moment geweest dat het energie-tekort wat zich in de zomer dus opgebouwd had eruit kwam en de dieren dood zijn gegaan.
Bij de zeehonden zien we vooral dieren met longworm-infecties; deze infecties krijgen ze door het eten van vis. De longworm is een parasiet die vissen als tussengastheer gebruikt om uiteindelijk in zeehonden terecht te komen en daar flinke schade aan te richten in de longen. Het is een typische kinderziekte bij zeehonden, want ze eten natuurlijk allemaal vis.
Als dieren doodgaan in de opvang bewaren we die voor onderzoek. Soms bewaren we bepaalde soorten zeevogels voor bijvoorbeeld dieetonderzoek of onderzoek aan verenkleed. In geval van calamiteiten (zoals deze wreck) bewaren we de vogels voor de onderzoekers die daar aan werken. Het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee en Wageningen Marine Research zitten op Texel en in Den Helder en daar hebben we korte lijntjes mee.
Het mooie van ons werk vind ik juist dat er altijd dingen gebeuren die je van te voren niet verwacht. Het opvangen van de kortsnuit-zeepaardjes is daar een mooi voorbeeld van maar de egels die hier geboren zijn.
Foto’s en tekst: Jarco Havermans.