Als men LED-lichten plaatst op drijvende visnetten, vermindert dat de ‘bijvangst’ van zeeschildpadden en kleine walvisachtigen – onder meer dolfijnen en bruinvissen – met zo’n 70 procent. Dat blijkt uit een nieuwe studie bij vissers in Peru van onder andere de Britse University of Exeter, in samenwerking met de Peruaanse milieuorganisatie ProDelphinus.
De studie bekeek van 2015 tot 2018 de kleinschalige visserij met schepen die vertrokken vanuit drie Peruaanse havens.
De schepen werken vooral met zogenoemde haringnetten, netten die ontworpen zijn om de vissen te vangen en vast te houden aan hun kieuwen. Haringnetten kunnen ofwel verankerd worden aan de bodem of meedrijven met de stroming, en in veel landen zijn ze de meest gebruikte vangmethode in de kleinschalige visserij.
“Haringnetten kennen vaak een grote bijvangst van bedreigde mariene soorten zoals zeeschildpadden, walvissen, dolfijnen en zeevogels”, zei Allesandra Bielli van Exeter, de hoofdauteur van de nieuwe studie. “Dat zou kunnen leiden tot een afname van de populaties van deze onbedoeld gevangen soorten, maar toch zijn er maar weinig oplossingen ontwikkeld voor het verminderen van de bijvangst in haringnetten.”
“Sensorische aanwijzingen – in dit geval LED-lichten – zijn één manier waarop we dergelijke soorten kunnen waarschuwen voor de aanwezigheid van visgerei in het water”, zo zei ze.
Een groepje bonte dolfijnen springt uit het water voor de kust van het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland.
Zo’n 70 procent minder bijvangst
De onderzoekers plaatsen lichten op 10 meter van elkaar op de bovenkant van 864 haringnetten, en koppelden elk verlicht net aan een onverlicht exemplaar om de resultaten te kunnen vergelijken. De bijvangst van zeeschildpadden verminderde met meer dan 70 procent, en er werden meer dan 66 procent minder kleine walvisachtigen – onder meer dolfijnen en bruinvissen – onbedoeld gevangen.
Die resultaten liggen in de lijn van eerder onderzoek, waaruit bleek dat LED-lichten de bijvangst van zeevogels met zo’n 85 procent verminderden.
Ook toonde de studie aan dat de lichten geen invloed hadden op de hoeveelheid ‘doelvis’ die werd gevangen, de vis dus die de vissers bewust wilden vangen.
“Deze opvallende vermindering van de bijvangst van zeeschildpadden en walvisachtigen toont hoe deze eenvoudige, relatief goedkope techniek deze soorten zou kunnen helpen en de vissers zou toelaten om op een meer duurzame manier te vissen”, zei doctor Jeffrey Mangel van de NGO ProDelphinus.
Een Kaapse dolfijn (Delphinus capensis) springt uit het water.
Visnetten, Soepschildpadden en Kaapse dolfijnen
Het grootste deel van de zeeschildpadden die in de netten terechtkwamen waren zogenoemde groene zeeschildpadden of soepschildpadden, naast onechte karetschildpadden en warana’s of dwergschildpadden. Van de kleine walvisachtigen die per ongeluk gevangen werden, waren 47 procent Kaapse dolfijnen, 26 procent bonte of donkergestreepte dolfijnen en 24 procent bruinvissen van Burmeister.
“Dit onderzoek heeft het nut van lichten op netten voor het redden van zeedieren nog eens aangetoond. Wat we nu nodig hebben zijn lichten die erg stevig zijn en betaalbaar”, zei professor Brendan Godley van de University of Exeter.
Het onderzoek maakte deel uit van het doorlopende werk van ProDelphinus, en het werd mogelijk gemaakt door de samenwerking met vissers uit de Peruaanse havens San Jose, Salaverry en Ancon.
De studie van de onderzoekers van de University of Exeter, de Peruaanse Universidad Cientifica del Sur, ProDelphinus en het Pacific Islands Fisheries Science Center in Honolulu van de Amerikaans NOAA is gepubliceerd in Biological Conservation. Dit artikel is gebaseerd op een persbericht van de University of Exeter.
Bron: VRT
