Anika en Kees gaan hun droom achterna. Op 27 mei verhuizen ze naar Koh Tao, Thailand om een heel nieuw leven te beginnen als duikinstructeurs. DUIKEN volgt hun avontuur. 

Nadat Anika haar watervrees had overwonnen en daarna al snel onze eerste ontmoeting met een schildpad volgde, waren we verliefd. Wij wisten direct dat we veel meer tijd in de onderwaterwereld wilden doorbrengen. En niet alleen in vakanties, nee voor langere tijd. Vanaf toen is het avontuur al begonnen, zijn we gevallen en weer opgestaan, blij geworden en teleurgesteld, maar zijn we altijd blijven geloven dat DE kans wel zou komen. Nog twee maanden en dan is het zover. We gaan onze droom achterna en willen jullie daar graag in meenemen.     

Elke dag tuurt Anika vanachter haar computer uit het raam (waarvandaan zij de Noordzee ziet) en denkt zij aan hoe haar leven eruit zou zien als ze haar dromen achterna zou gaan. Kees heeft hetzelfde wanneer hij weer in de dagelijkse file aansluit en de stress van de medeweggebruikers door al dat blik heen lijkt te voelen. Er is ook wel twijfel. We hebben een prima baan als projectleider en het wordt moeilijk om familie en vrienden los te laten. Maar die blijven dat ook echt wel als we aan de andere kant van de wereld wonen, stellen we onszelf gerust. Zij merken ook dat wij hier niet meer thuishoren. Zet ons maar buiten, vol in de zon, en met ruim voldoende water. Wij voelden ons tot nu toe meer vetplantjes (druk ons kantoorfiguur eraf aan het trainen enzo) en dat is toch familie van de cactus, dus dat moest echt anders. ‘Prima’ is voor ons niet voldoende om later met een dikke glimlach op terug te kijken. 

Kees & Anika

Na een wereldwijde zoektocht die ons naar Bonaire, Argentinië, Suriname, de Filipijnen, Egypte en Thailand bracht, vele (duik)avonturen en gesprekken verder, zijn we eruit. Ons voorlopige nieuwe thuis is Koh Tao. We kunnen daar na het behalen van onze Instructor Development Course direct aan de slag bij een leuk duikcentrum. De eerste plek waar voor ons alles klopt. Het is er erg mooi, de manager is aardig en ervaren, er liggen goede kansen voor ons, de klasjes zijn kleinschalig en de sfeer voelde positief. Hier houden we het wel even uit.  

Omdat we dit als westerse yuppen nog zo gewend zijn en het Anika vooral veel rust geeft, hebben we ook een plan: We willen hier ongeveer twee jaar gaan werken en onze rugtassen helemaal volstoppen met kennis en ervaring. Kees wil zich buiten het traditioneel duiken ook meer gaan richten op freediven en Anika wordt helemaal blij van het idee dat ze op Koh Tao een conservation opleiding kan volgen (denk koraalherstel, schildpadden, ecosystemen, onderzoek naar populaties). En wie weet waar we daarna weer belanden. Misschien kunnen we uiteindelijk ons eigen project starten, ergens op de wereld. Waarschijnlijk gaat dat planmatige er ook wel steeds meer vanaf en hebben we straks steeds meer van wat we echt willen en juist minder nodig.  

Wij merken dat er al veel geschreven wordt over reizen, onder en boven water. Heerlijk om te lezen en daardoor heb je waarschijnlijk gelijk zin om je biezen te pakken en de sprong in het diepe te wagen. Zo’n gedachte laat je moeilijk los. Het is wel een stap die nog niet iedereen durft te zetten en áls je hem dan eindelijk zet, dan wil je ook dat het lukt. Je geeft vaak ook nogal wat op. Wij hebben zelf veel gehad aan de tips en tricks van andere avonturiers en daarom willen we onze verhalen ook graag met jullie delen.

 
Laa gawn (Tot ziens), 
 
Anika & Kees