Ferry van Dorst was ruim 23 jaar een welbekende in de (Zeeuwse) duikwereld. Als NOB en IANTD- duikinstructeur en eigenaar van duikschool DiveDiveDive, gaf hij samen met zijn partner Leonieke Goutier in de weekenden cursus na cursus. Vandaag ontving de redactie van DUIKEN het bericht dat Ferry op 8 september is overleden.
Ferry (62) kreeg tot zijn grote verrassing in oktober een lintje van de burgemeester, waarbij hij werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. We publiceren hier ter nagedachtenis aan Ferry een interview uit de februari editie van DUIKEN dit jaar.
Tekst: Nina Tourton
«Ik ben heel erg vereerd dat ik benoemd ben tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau»
Hoe kwam je in aanraking met duiken?
Als kind was ik helemaal gek van de films van kapitein-ter-zee Jacques Cousteau. Ik zat uren gekluisterd aan de buis en verwonderde mij over zijn wereldwijde avonturen onder water, exploring new frontiers. Halverwege de jaren 90 waren we op vakantie aan de kust in Spanje en daar werd al volop gedoken.
Toen ik dat zag, kwamen de warme herinneringen aan Cousteau weer boven. Terug in Nederland startte ik met duiken. Ik was gelijk erg enthousiast en wilde zoveel mogelijk brevetten halen.
Wanneer ben je les gaan geven?
Leonieke was al eerder dan ik NOB-instructeur en zij wilde op enig moment haar grenzen verleggen, maar dat was niet zo eenvoudig in die tijd. Ik was toen één van de weinige instructeurs die heel veel – en eigenlijk uitsluitend – specialisaties verzorgde en we leerden elkaar zodoende kennen.
Daarna zijn we samen specialisaties gaan geven en zijn we ook groepen expedities gaan leiden naar onder andere Zuid-Frankrijk en Italië. Beiden ontwikkelden we zo een nog grotere passie voor het duiken en dat zorgde ervoor dat de hobby (naast onze reguliere banen) eigenlijk helemaal uit de hand liep.
Wat is jullie favoriete cursus om te geven?
We hebben eigenlijk alleen specialisaties en IANTD-opleidingen gegeven. Waarom? We vinden het leuk cursisten te laten kennismaken met nieuwe grenzen als ze al geleerd hebben om te duiken en ze veilig te verleiden om die nieuwe grenzen te ontdekken en te verleggen. Het geeft ons veel energie te zien hoe gelukkig en trots cursisten zijn als ze ogenschijnlijk hoge barrières hebben overwonnen en dat eigenlijk op eigen kracht hebben gedaan.
Als je het zou moeten inschatten: hoeveel brevetten hebben jullie al uitgeschreven?
Dat zijn er heel wat voor een niet-commerciële duikschool! Het gaat alles bij elkaar over bijna 2.000 NOB, PSAI en IANTD-brevetteringen.
Als ik me niet vergis duiken jullie kinderen ook?
Jazeker! Alle vier (leeftijd 20-30) zijn ze al heel jong gebrevetteerd.Ze hebben alle vier ook in Nederland gedoken, maar het blijkt dat het duikvirus bij hen pas echt actief wordt bij een hogere watertemperatuur. De daaropvolgende generatie dient zich ook alweer aan. Onze kleinzoon Milan van 7 kan al heel goed snorkelen. Is zoiets genetisch bepaald?
Wat is je meest memorabele duik tot nu toe?
Aan de duikexpedities naar de diepere en mooi begroeide wrakken in Zuid-Frankrijk hebben we mooie herinneringen. Ik zelf heb 20 jaar geleden met wat duikvrienden een unieke expeditie gemaakt naar de Zuid-Chinese Zee: daar lagen de nagenoeg onberoerde wrakken van de Nederlandse onderzeeboten Hr.Ms. KXVII en O16 en de Engelse kruisers HMS Repulse en Prince of Wales. Helaas zijn deze recent geruimd door gewetenloze ijzerboeren. De rode draad bij deze keuzes is Cousteau gerelateerd: exploring new frontiers.
In oktober dit jaar kreeg je een lintje van de burgemeester en werd je benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Hoe was dit?
Dat de burgemeester ineens voor de deur stond, was een complete, maar aangename verrassing. Leonieke vertelde dat er een delegatie van mijn werk op bezoek zou komen en dat het goed zou zijn dat ik mijn pak aantrok. Met wat frisse tegenzin heb ik dat gedaan: hoort er immers bij. Aan het toekennen van een lintje gaat een heel traject van een half jaar vooraf begreep ik. Leonieke heeft dat in alle stilte goed voorbereid met de beleidsambtenaar van de gemeente. Af en toe stelde Leonieke ‘s avonds vragen waarvan ik dacht ‘mmm waarom vraagt ze dat eigenlijk?’, achteraf weet ik waarom en ben ik haar heel dankbaar dat ze dat heeft gedaan. De burgemeester, de commissaris van de koning en de kanselarij onderzoeken de voordracht voordat de koning het besluit ondertekent. Ik voel me erg vereerd.
Je mag helaas zelf (tijdelijk) niet meer duiken?
We zetten het lesgeven inderdaad op een laag pitje. Graag zou ik volgend jaar weer een duikje willen maken, maar de grote duikavonturen liggen achter me en daar heb ik vrede mee. Ik vind het bereleuk om met Leonieke mee te gaan naar de diverse duikstekken in binnen- en buitenland. De passie voor duiken blijft, maar ik zet er even een f-je achter.
Heb je nog een slogan of motto dat je altijd met je meedraagt?
Dat kan natuurlijk niets anders zijn dan DiveDiveDive!
De redactie wenst de nabestaanden veel sterkte met het verlies van Ferry.
