Eindelijk mogen we er weer op uit na de pandemie. Ik ga mee op de dagboot van Voodoo Divers en we hebben een supergezellige familie aan boord die me geregeld flink dubbel laat liggen van het lachen. Ik ben dan ook erg verbaasd om de altijd glimlachende dochter Eva met tranen op ons achterdek te zien. Wat is er aan de hand? Ze kan niet meer klaren…
Tekst en foto’s: Anke Westerlaken
Terwijl de zoute tranen over haar wangen biggelen, zegt ze: mijn oren willen gewoon niet! Nu heb ik enkele dagen daarvoor van haar moeder gehoord dat Eva nieuw is in de duikerij en zich erg druk maakt. Tja, dan is een ding als last hebben met klaren ook al snel een flink obstakel om overheen te komen.
En ook al is nadenken natuurlijk supergoed en kunnen we niet anders dan dat stevig adviseren, te veel nadenken kan je ook belemmeren.
Neem de tijd om te klaren
Verschillende duikers staan inmiddels om haar heen en proberen haar uit te leggen dat ze gewoon rustig de tijd moet nemen en ze slaan een arm om haar heen. Het is overduidelijk dat ze niemand tot last wil zijn en ze het zelfs voor haar duikende familieleden vervelend vindt dat zij zelf al na een minuut of tien moet opgeven omdat ze haar oren niet kan klaren.
Maar zolang er medisch geen problemen met de oren zijn, zou je toch denken dat ze gewoon kan duiken? En dat is dan ook min of meer wat iedereen haar vertelt, gewoon je tijd nemen en rustig blijven. Nu had ik zelf als nieuwe duiker ook zo mijn eigen gevechten en heb geleerd dat je niet te veel moet nadenken en het soms gewoon moet doen. Ja, ik weet het en eens, dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Maar ja, daar kan ik haar natuurlijk wel bij helpen. En dus neem ik haar apart om even te horen waar ze nu mee worstelt en om een kans te creëren waarbij we ophouden met denken. Ik spreek met haar over waarom ze het moeilijk vindt en met name waarom zo vervelend. Het komt erop neer dat ze uiteindelijk niemand tot last wil zijn, maar ik weet zeker dat ze dat ook niet is.
Ze duikt met haar partner, zus, moeder en vader en die willen alleen maar dat het Eva lukt om lekker te duiken. Beter een korte duik met z’n allen en lekker genieten, dan een lange duik waarbij een van de familieleden vroeg moet opgeven, toch? En dat leg ik haar dan ook uit.
Kort duikje
Er is geen reden om je zorgen te maken over wat anderen vinden, we hebben het toch allemaal moeten leren? Ik bied haar aan om los van de groep even samen te proberen om een kort duikje te maken. Gewoon, in alle rust. Door de tranen heen komt voorzichtig een glimlachje, ze wil het graag proberen. Heel fijn. Nadat de traantjes zijn opgedroogd, trekken we onze set aan.
We gaan rustig een klein duikje maken met als doel relaxen, niet te hard nadenken en wat zelfvertrouwen krijgen. Laat je niet opjagen en neem de tijd die jij nodig hebt, vertel ik haar en dat gaat ze proberen. Ik ben er voor haar en als ze het prettig vindt, mag ze me altijd even vastpakken, geen enkel probleem.
We springen in het water en zodra ze rustig en ontspannen dobbert, zwemmen we naar de zijkant van de boot waar aan een lijn op vijf meter een reservetank hangt.
Handje over handje dalen we heel rustig af, nemen op dieptes waar de druk in haar oren lastig afbouwt veel tijd en zo komen we op enkele meters diepte.
Ze kijkt rustig uit haar ogen en laat de lijn los, ik geef haar een OK-teken en nadat ze dat beantwoordt, zwemmen we langzaam naar het rif. Tijdens het eerste deel van de duik ligt Eva direct naast me, een teken van onzekerheid.
Ontspannen duiken
Maar we doen geen drukke of onrustige dingen, maar peddelen zo langzaam mogelijk, vin voor vin verder en na tien minuten neemt ze wat afstand en begint rustig om zich heen te kijken.
Wat een superteken dat ze zich niet meer zo op mij richt! Want dat wil zeggen dat ze ontspant en is opgehouden met nadenken over klaren, hihi.
Zo maken we een rondje en komen na 15-20 minuten terug bij de boot, Eva doet haar automaat uit en haar masker om de nek en wat zie ik? Een fantastische grote glimlach van oor tot oor! Kijk, daar doen we het voor! Eenmaal terug aan boord bespreken we onze duik en komen we tot de conclusie dat ze zich gewoon te druk heeft gemaakt.
Chillen
Het is belangrijk om de tijd te nemen die je nodig hebt om jezelf fysiek, mentaal en materiaaltechnisch voor te bereiden. En als je nu eenmaal meer tijd nodig hebt, kun je ook wat eerder beginnen met voorbereiden of gewoon als een van de eerste te water te gaan om ook daar even te chillen voordat je aan de duik begint. En is het prettig om hand over hand via een lijn af te dalen, dan zou ik dat gewoon doen.
We zijn gewoon allemaal anders en hebben allemaal onze eigen beperkingen. Het is aan jezelf om daar een passende oplossing voor te vinden. De duiken en dagen daarna geniet Eva van het duiken en het is echt supertof haar en de rest van de familie onder water tegen te komen. De tranen zijn gedroogd en het plezier wordt alleen maar groter, niet alleen voor Eva, maar voor ons allemaal…
Love life… Blow bubbles
Anke Westerlaken is werkzaam als liveaboard Cruise Director, duikgids, PADI-, SSI-, DAN-instructeur en NOB Instructor Trainer. Actief in Egypte, Malediven, Indonesië en Bahamas. Meer informatie: www.lovediving2.com
