Het voelt altijd een beetje als thuiskomen, wanneer ik op Curaçao ben. De vriendelijke mensen (die gewoon Nederlands spreken!), het relaxte duiken en het heerlijke klimaat… Ik kan er geen genoeg van krijgen. Het is mijn vijfde keer op dit Caribische eiland en weer ontdek ik nieuwe dingen. We maken een tour over het eiland en nemen je mee naar de mooiste plekken. Onze eerste stop is Westpunt! 

Tekst: Judith Rietveld Foto’s: Tim Steenssens, aerial: NaturePicsFilms / Shutterstock

Onderweg naar Westpunt

Stenen spatten tegen de auto wanneer we het smalle kronkelweggetje naar de zee volgen. We rijden door een dor natuurgebied met hoge bomen en struiken die behoorlijk kunnen prikken. De grote pick-up truck van Bahia Apartments & Diving heeft geen enkel probleem met de hobbelige weg of de ‘overstekende’ wortels. Onze duikspullen achter in de laadklep bonken in de kisten en ik hobbel lekker op de achterbank mee. We waren nog geen vijf minuten onderweg toen Jason, onze divemaster, deze afslag nam. Ik vind het fantastisch. Westpunt is zo mooi! Hier bevindt zich het Christoffel National Park en bevinden wij ons in de uitlopers ervan. Aan het einde van de ‘weg’ komen we aan bij een klein strandje vol met bomen. Welkom op Playa Hundu! Het is volledig verlaten. Oh nee, een visser komt uit de bosjes gesloft en begroet ons hartelijk wanneer we uit de auto stappen. Met zijn vers gevangen vis sloft hij de zandweg omhoog. Jason geeft een briefing over de duikstek. Ik kan niet wachten om het water in te gaan, en we maken ons gereed. Setjes checken, camera mee en go! 

De baai van Playa Lagun: vanaf Bahia Apartments sta je hier binnen de minuut.

Helemaal zen 

Het strand is bezaaid met grote brokken stenen en dit loopt door tot in de zee. Als een houterige ballerina die haar evenwicht probeert te bewaren, loop ik het water in. Tim stapt stevig door alsof het een normaal wandelpad is. “Zaaaalig!” zegt hij. “Zoveel beter dan de Zeeuwse instappen!” Hij weet me nog net op te vangen wanneer ik mis stap, en eindelijk kunnen we de vinnen aan doen en uitzwemmen. Het water is heerlijk. 29 graden! Dat is pas zalig! Een gevoel van rust overspoelt me wanneer we kopje ondergaan. Het zicht is zo goed! Ik kan zo ver kijken! Onder mij zie ik prachtige zachte koralen en allerlei kleuren en scholen vissen. Een koffervis is druk bezig op een paarse spons, met zijn getuite lippen speurt hij het enorme paarse ding af. Ik vind het altijd prachtig om te zien hoe ze zichzelf in evenwicht proberen te houden. Geen idee waarom deze vis de vorm van een rechthoek – ho wacht, koffer natuurlijk! heeft gekregen. Misschien waren de ronde en platte vormen op? Ik heb het nooit opgezocht, maar wil het graag aan de fantasie overlaten!

Op het huisrif is genoeg te zien, overdag én ’s nachts!

Het mooiste deel is eigenlijk tussen de 5 en 15 meter. Ik zwem door grote wolken blauwe en bruine chromisvissen. Het zijn er zoveel! Doktersvissen verstoren het beeld wanneer ze massaal aankomen. Het lijkt wel op een Special Task Force die een inval doet op het rif. In de verte zie ik een groene schildpad. “Wacht, vriendje!” Roep ik in stilte naar hem. Het is een kleintje en die zijn altijd schuwer. Hij zwemt haastig richting het zand, neemt een hap lucht, en zwemt met schielijke bewegingen snel weg. Ik word helemaal zen van dit prachtige onderwaterlandschap en het is geen straf om even te wachten als Tim ergens iets aan het fotograferen is. We moeten weer terug naar de instap en eenmaal boven kijken we elkaar blij aan. De rust die bezit van me heeft genomen, is heerlijk. Dit wil ik vasthouden! Gelukkig staan er nog veel meer duiken gepland! 

Wat een uitzicht vanaf het terras!

Verse croissants voor ontbijt

Ons verblijf de eerste week is bij Bahia Apartments & Diving. Verborgen op de kliffen langs de Caribische Zee, gehuld in groen, biedt het appartementencomplex een schitterend uitzicht op de baai van Lagun. Het ligt in Westpunt tegen het Christoffel National Park aan, in een prachtige rustige omgeving. Helemaal mijn ding. Geen drukke discotheken of bars, maar gewoon heerlijk ontspannen en vooral… Rust! De Nederlandse eigenaren Peter en Thea Koster zijn altijd goed geluimd en heb je iets nodig, dan regelen zij het voor je. Fantastisch dat je hier ook gewoon lekker Nederlands kan praten.

Ik heb een tweekamerappartement gekregen dat van alle gemakken voorzien is. Een compleet ingerichte keuken (met fijn koffiezetapparaat mét cupjes!), ruime badkamer en comfortabele bedden. Bij aankomst is de koelkast gevuld. Dat is echt fantastisch, aangezien we pas om 17.30 uur aankomen. Dan heb je ook geen zin om nog boodschappen te doen. Onder andere ijskoude Polar biertjes, sap, broodjes, eieren, kaas en ham liggen klaar. De eerste ochtend maak ik dan ook een lekkere omelet voor mezelf! Nóg beter is de broodjesservice om 08.00 uur. Op de dag van aankomst krijg je een formulier waar je kan aanvinken wat voor soort broodjes je iedere dag wilt. Mijn dag kan niet meer stuk als ik drie (warme!) mini-croissantjes en een stokbroodje ontvang van de kokkin. Ik besluit te ontbijten in het restaurant dat uitzicht biedt over de baai. Om dit tijdstip is er nog niemand. Wanneer ik de eerste hap van mijn croissantje neem, zie ik een duiker boven komen. “Goedemorgen!” klinkt een opgewekte stem van de duiker die enthousiast naar me zwaait. Ik schiet in de lach. Het is Tim! Die heeft de eerste duik van vandaag al gemaakt. “Dat was zaaaaalig!” volgt al snel daarop. Fantastisch, dat Vlaams! Het huisrif van Bahia is ook een prachtig rif met veel leven. Tim heeft daar al lekker rond gescharreld. Dan is zo’n jetlag toch niet zo heel erg!

Alice in Wonderland

Het duikcentrum bevindt zich in precies hetzelfde gebouw als mijn appartement. Het een kwestie van de deur uit, trap aflopen en ik ben er. Ideaal! Tim is ook al aanwezig en is in gesprek met Jason. We gaan een duik maken bij Playa Grandi. Daar is duikstek Alice in Wonderland! Ik ben hier al een keer eerder geweest en heb toen genoten van het prachtige onderwaterlandschap. Benieuwd of het me nu weer zo zal imponeren. We laden de spullen in, tanks mee en off we go! Binnen enkele minuten zijn we met de auto bij de parkeerplaats van Playa Grandi, en maken ons gereed. Het is wel erg warm zeg! Snel het water in! Via een trappetje lopen we het gezellige strandje op waar meerdere ligbedden staan en een barretje aanwezig is. Het water is heerlijk, en we zwemmen een stukje uit tot na de steiger. Let’s go diving! Eenmaal onder waan ik me wederom in Wonderland. Wat een prachtige koralen! Wat een kleur en wat een leven! Rustig zweven we over het rif en op elke vierkante meter valt wel iets te ontdekken. Nieuwsgierige yellow stripe snappers zijn dol op mijn camera en bekijken de lens een voor een. Doktersvissen zwermen over het rif als een dikke zwartblauwe wolk. Ik word weer helemaal vrolijk, want de koffervisjes zijn hier volop te vinden. Ze blijven leuk!

Duikstek Alice in Wonderland; het is echt wonderland!!!

Tim wenkt me en wijst een enorme groene murene aan. Die geniet van een spa van enkele poetsvisjes. Steeds weer opent hij zijn bek zodat de poetsers hun gang kunnen gaan. Tussen de rotsen vind je ook poetsgarnalen, die zijn echt gaaf! Tim neemt zijn tijd om de beestjes mooi op de foto te zetten. Echt diep hoef je niet te gaan hier, rond de 10-12 meter is het al fantastisch mooi. We stuiten ook nog op een saxofoon en een beeld van een rondborstige dame. Bij 110 bar geeft Jason het teken dat we omdraaien en we genieten van de terugweg. Het valt me op dat we helemaal niet ver gekomen zijn, steeds weer blijven we stil hangen om iets te bekijken. Er valt zoveel te zien! Het was inderdaad weer een Wonderland!

Schildpad voor lunch

Het is heerlijk dat alles zich op één plek bevindt bij Bahia Apartments & Diving. Voor de lunch en het avondeten kunnen we altijd zo aanschuiven. Het restaurant heeft een uitgebreide kaart, van pasta carbonara tot steak. Ook is er een heerlijke Tom Kha Kai soep. Wanneer ik op mijn carpacciosalade zit te wachten als lunch, is de baai een leuk vermaak. Daar kan geen Netflix-serie tegenop! Lokale mensen dobberen in het water en vertellen de laatste roddels. Enkele toeristen liggen met volgelaatsmaskersnorkels in het water. Ineens zie ik iets dat de aandacht van hen trekt. Ik kijk nog eens goed naar de vorm. Een schildpad!!! Hij zwemt rustig tussen iedereen door, en koerst steevast naar het strand. Hij ontwijkt een paar kinderen die aan het spelen zijn en hem niet zien, en peddelt rustig verder. Hij lijkt iets te zoeken. Met een opgewonden blik kijk ik naar Tim; het is hem duidelijk, ik ga snorkelen! Ik ren naar mijn kamer en trek snel mijn rashguard aan. Bij het duikcentrum gris ik mijn vinnen, snorkel, masker en schoentjes mee. De tijd die ik nodig had vanaf het restaurant tot ik mijn voeten in het water steek, is nog geen drie minuten. Dit is zo gaaf! En de schildpad is er nog. Dat beest is echt gek! Hij cruist gewoon tussen iedereen door! Hij lijkt zich nergens aan te storen. De locals vinden het allemaal niet zo interessant (meer), enkele andere (buitenlandse) snorkelaars wel. Gelukkig is het geen verwoede achtervolging, maar houdt iedereen afstand en laat de schildpad naar hem of haar toekomen. Want hij lijkt ook hetzelfde rondje te zwemmen. Het ondiepe water waar de schildpad zwemt is milky, door het opgewoelde zand van de spelende kinderen.

In de baai zwemt elke dag rond lunchtijd een schildpad rond en hij is niet bang!

Naar links!!!

Vanaf het terras van Bahia Apartments & Diving roept Tim dan ook  af en toe; “Hij zit daar! Naar links!” Superhandig haha. Ik maak enkele leuke video’s van mijn nieuwe vriendje en zwem met hem mee wanneer hij weer het ruime sop verkiest. Oh nee, hij maakt een U-turn en zwemt weer richting de mensen… Wat een malloot! Als ik uit het water stap, zie ik ook waarom hij hier is. Enkele vissers staan onder een vervallen overkapping vis schoon te maken, de resten werpen zij in zee. Een lekker makkelijk maaltje dus voor de schildpad! Die middag maken we nog een mooie duik op het huisrif en we sluiten de dag af met een bbq in het restaurant. De lokale Buena Vista Social club is uitgenodigd, en zorgen voor een geweldige Caribbean vibe. “Nog even en dan komt het zeepaardje!” zegt Peter die bij ons aan tafel zit. Verbaasd kijk ik hem aan. Er komt toch zo niet iemand met een potje water met een zeepaardje erin..? Ah kijk daar! Precies op tijd! Hij wijst naar beneden in de baai. Een local loopt het strand op met zijn paard en ze gaan beide het water in. Je ziet het paard vanaf deze kant genieten. “Mooi zeepaardje, niet?” lacht Peter. Ik moet ook hard lachen. Wat een geweldige dagen hebben we al gehad. Kan het nog beter? 

Lees binnenkort deel 2!