Maatregelen die de soepschildpadden moeten beschermen lijken te werken.

De soepschildpad verkeert al enige tijd in zwaar weer. En zijn naam verraad waarom. Zo wordt er op het beestje gejaagd zowel om het vlees, de eieren, de huid en zijn schild. Daarnaast helpen mensen ook zijn leefgebied – koraalriffen – de vernieling in. Om de bedreigde diersoort voor uitsterven te behoeden, werden er verschillende projecten op poten gezet. En deze inspanningen om de soepschildpad van de ondergang te redden, lijken nu zijn vruchten af te werpen.

Bescherming soepschildpadden

Sinds het begin van de jaren zeventig proberen onderzoekers al het tij te keren. Zo werden er wereldwijd verschillende beschermingsmaatregelen opgesteld om zowel de soepschildpad, als de karetschildpad te redden. Maar werken deze wel? Studies naar fok- en broedplaatsen hebben naderhand wel enige aanwijzingen gegeven over de omvang van zeeschildpad populaties. Echter is het vrij lastig om hier echt grip op te krijgen. Zeeschildpadden brengen namelijk hun meeste tijd in de oceaan door. En daar zijn ze lastig te volgen.

Populaties

Om meer inzicht te krijgen in de aantallen, dook het team in alle data verzameld uit onderzoek over de laatste dertien jaar nabij 53 eilanden, atollen en riffen in de Grote Oceaan. Tijdens zo’n onderzoek sleept een langzaam bewegende boot een paar duikers op ongeveer 15 meter diepte voort. Hier proberen de duikers zoveel mogelijk details van het zeeleven vast te leggen. In totaal hebben alle studies samen een gebied van 7300 kilometer in beeld gebracht, waaronder 3400 zeeschildpadden van beide soorten.

Aantallen

Uit de studie blijkt dat Amerikaans Samoa de meeste karetschildpadden herbergt, terwijl een beschermd natuurgebied ongeveer duizend kilometer ten zuidwesten van Hawaï de meeste soepschildpadden telt. Echter blijkt het aantal karetschildpadden veel lager te liggen dan het aantal soepschildpadden. Dit geeft aan dat de zeeschildpad nog steeds te maken krijgt met bedreigingen die de instandhouding van deze soort in de weg staat.

Maar er is ook goed nieuws. Want uit het onderzoek blijkt dat gedurende de hele onderzoeksperiode de aantallen soepschildpadden ofwel stabiel, ofwel toe is genomen. De minste soepschildpadden, maar de hoogste jaarlijkse groei troffen de onderzoekers aan rondom de Hawaïaanse eilanden. Dit suggereert dat beschermende maatregelen zijn vruchten lijken af te werpen en de soepschildpad zich hier langzaam aan het herstellen is.

Bron: Scientias

Bekijk ook: Schaduw moet zorgen voor meer mannelijke zeeschildpadden