Wanneer je naar Bonaire gaat, vergeet dan vooral de oostkust niet! En dan hebben we het natuurlijk over duiken. Met East Coast Diving duik je aan de ‘wilde’ kant van Bonaire, waar je je door de schildpadden… de schildpadden niet meer ziet!

Tekst:Judith Rietveld Foto’s:Daniel Versteeg

‘Vul de waiver nog even in online en vergeet je zeeziektepillen niet!’ Fred Bekaert, eigenaar van Bonaire East Coast Diving, herinnert het zich – helaas – nog heel goed dat ik een aantal jaar geleden erg zeeziek was toen ik meeging met een van zijn duiktrips. Gelukkig heb ik nu pillen die me nooit in de steek laten. Om 7.30 uur rijden we weg bij Buddy Dive. Het is een mooie route naar Sorobon, Lac Bay, waar we zullen opstappen voor de duiken aan de oostkust. We rijden over een onverharde weg langs saliña‘s met flamingo’s en cactussen. Bij een T-splitsing slaan we linksaf en bereiken Sorobon. We rijden door tot na twee strandbarretjes waar de crew van East Coast Diving al druk in de weer is met het inladen van de indrukwekkende RIB. Fred heeft de motoren vernieuwd, 2x 250 pk, deze boot kan de branding eenvoudig aan! Op de steiger bouwen we onze set op en stappen we aan boord.

Fred geeft ons een uitgebreide briefing over de plek waar we gaan duiken. In een rustig tempo varen we richting de uitgang van de baai. Het water is zacht golvend, ideaal. Ik had niet eens een pil hoeven innemen! Het water is turquoise blauw door de zon. Wanneer we de grens van de baai en zee passeren, wordt het al wat ruwer, maar de golven deren de RIB niet. Na vijf minuten varen zijn we al op onze eerste duikstek, Funchi’s Reef.

Anderen lezen ook:  Resort Bonaire heeft zich anno 2023 al ruimschoots bewezen  

Adelaarsroggen

Met een backroll verlaten we de boot en dalen af. Het rif is zo anders dan aan de westkust! Heel veel gorgonen wapperen heen en weer en harde koralen domineren het landschap. Gelijk zie ik een enorme stingray. Wat is hij groot, en vooral mooi! In het blauw cruisen enkele schildpadden op gepaste afstand voorbij. Fred heeft ons beloofd dat we ze de tweede duik goed op beeld kunnen zetten, dus we vervolgen onze route op het rif. Een stukje onder mij zie ik dat Daniel twee adelaarsroggen aan het filmen is. Ik schrik gigantisch wanneer er ineens een schildpad rakelings langs me heen zwemt. Ik kan een klein gilletje niet onderdrukken. Het is ook een behoorlijk gevaarte. We zwemmen over het rif en aan het eind richting het blauw. De RIB pikt ons weer op, en we houden een stop op het vasteland. Dan kunnen we even plassen, rustig relaxen in het heerlijke water en typisch Hollandse koekjes eten: speculaas en stroopwafels. 

 Schildpaddensoep

De tweede duik starten we bij de White Hole. Ook dit is weer de baai uit en vijf minuten varen. Een lichtblauwe sigaarvorm op het water verraadt waar we het water in moeten. We dalen af naar twaalf meter. Gelijk zien we twee dikke tarpons. Niet zo groot als de ‘huistarpons’ van Buddy Dive, maar dat had Fred al verteld. Ze hangen rustig te chillen. Verderop komen we er nog een paar tegen. In de White Hole is een poetsstation voor schildpadden, eentje is er net uitgebreid aan het genieten van zijn spabehandeling. Hij doet ook echt zijn vinnen omhoog… Onder de oksels, please! Hij beweegt alle kanten op, zodat de poetsvissen geen centimeter van zijn lijf overslaan. We gaan weer een stukje omhoog en zwemmen nu over een enorm veld met waaierkoralen. Het is fantastisch om te zien hoe alles heen en weer wiegt. Er staat best wat deining, maar ik neem steeds een slag als de golf voorbij is. En dan lijkt het alsof er een blik schildpadden is opengetrokken. Ik zie er 1, 2,3… 4,5… Ik zie Daniel wijzen, daar zwemmen er nog eens drie. Ik krijg gewoon keuzestress, welke zal ik op film zetten? Ze verschillen in grootte en kleur, de ene heeft een donker schild dat heel goed onderhouden is, de ander heeft een smoezeliger schild. Ze zitten daadwerkelijk overal. Verstopt onder kratergaten in het rif, waar ze een tukje doen. Andere proberen zich vast te zetten tussen stukken koraal, weer een ander fleemt zich tegen zacht koraal aan. Ik kijk mijn ogen uit. Zoveel! Ze komen hiernaartoe rond dit tijdstip om te slapen. Vanochtend hebben ze hun buik volgegeten in de baai, dus nu is het tijd voor een middagslaapje.

Anderen lezen ook:  Mijn duikavontuur op de Malediven

Nagenieten bij Jibe

De stingrays die ook nog eens verborgen in het zand liggen, maken de show compleet. Wat een geweldige duik! Ik tref een schildpad die druk bezig is met het opmaken van een lekker bedje. Ik kan heel dichtbij komen, voorzichtig, en hij kijkt op. Hij lijkt me echt aan te kijken;  ‘Hallo? Kan ik iets voor je doen?’ Heel bijzonder om oogcontact te hebben. Turtle City doet zijn naam eer aan. Dit vergeet ik nooit meer. Na de duik genieten we van een heerlijke lunch bij Jibe, dat ook in Sorobon te vinden is, met uitzicht op de windsurfers die over het heldere water scheren. Met een heerlijk loungemuziekje genieten we nog even na van onze schildpadden-vibe. 

Waar?

Dagelijks trips vanaf de fishermen’s pier in Sorobon. ’s Ochtends twee duiken (vertrek om 07.45 uur) of ’s middags eentje (vertrek om 12.45 uur). In de ochtend maak je de oppervlakte-interval gewoon op de pier. Reserveren is noodzakelijk, kijk voor het schema en prijzen op www.bonaireeastcoastdiving.com 

Wat neem je mee? 

Je complete duikuitrusting, voor tanks wordt gezorgd.