Iedere maand bezoekt Franka Appelman een duikvereniging in Nederland. Deze maand trekt ze richting Duitsland, waar ze kennismaakt met de Emmer Duikers.

Door Franka Appelman 

Het is even aanpoten zo vroeg op de zondagochtend, ik moet twee uur rijden om bij mijn afspraak te komen met de Emmer Duikers. En aangezien we om negen uur hebben afgesproken… Duiklocatie is de Speicherbecken, net over de grens in Duitsland. Gelukkig is het makkelijk te vinden, Er is een ruime parkeerplaats met heel veel duikers en verenigingen. De vraag is nu, waar is de juiste vereniging? Gelukkig heb ik ze snel gevonden en maak kennis met Henri en Dick. De overige aanwezige leden, dertien stuks, maken zich gereed voor de duik. Maar ik wil eerst meer weten over de Emmer Duikers. Henri steekt van wal. “Duikteam De Emmer Duikers heeft zijn basis in het Aquarena-zwembad in Emmen. Wij zijn de grootste duikorganisatie in zuidoost Drenthe en duiken wekelijks vaak in plassen, net over de Duitse grens. We bestaan als vereniging in Emmen al sinds 1997 en vieren dus deze zomer ons 25-jarig bestaan! De naamgeving van de vereniging was toen de meest voor de hand liggende en wij verwerkten de ‘Emmer’ dus in ons logo.” Van de gelegenheid wordt ook gelijk gebruikgemaakt om een groepsfoto te maken ter ere van het 25-jarig bestaan.

Aantal jeugdleden stijgt

De verenigingen hebben een vrij stabiel ledenaantal van 75 à 80 leden. Daaronder bevinden zich 11 instructeurs, waarvan twee instructor-trainer. Henri vertelt: ”Inmiddels is ons aantal jeugdleden (<18 jaar) ruim boven de 20% uitgestegen en zijn onze leden van bijvoorbeeld zeven jaar oud niet minder belangrijk dan die van 70 jaar. Immers, zonder de instroom van jeugd en nieuwe leden, zijn er geen cursisten en kunnen er ook geen nieuwe instructeurs opgeleid worden. Zoals in de onderwaterbiologie steeds gesproken wordt over “eten of gegeten worden”, spreken wij over “leren of geleerd worden”. Dit is de dynamiek, die kenmerkend is binnen ons verenigingsleven.

Gratis opleidingen

Twee jaar geleden faciliteerde de gemeente de Emmer Duikers met een nieuw zwembad. Een prachtige duikbasis, direct aan de zwembadrand en een baddiepte van 3,5 meter. Henri vertelt trots: “Perslucht tappen uit onze eigen compressor is voor alle leden gemakkelijk en gratis, net zoals het gebruik van zwembad en duikuitrustingen tijdens zwembadtrainingen.” Op de verdieping is de eigen verenigingsruimte. Deze ruimte delen ze met een zwemvereniging en de reddingsbrigade, wat uitstekend werkt. “Met uitzondering van de boeken zijn ook onze opleidingen gratis. Dankzij de verenigingsvorm beschikken wij over veel vrijwilligers. Dankzij deze verenigings-opzet, kunnen wij dit alles nog steeds organiseren binnen een maandcontributie van € 14,50 voor volwassenen.”

Geen echte huisplas

De regionale wekelijkse buitentrainingen worden afgewisseld met weekenduitstapjes naar de Zeeuwse wateren en een jaarlijkse buitenlandse reis. In kleiner verband gaan groepen binnen de vereniging op stap richting Zeeuwse wateren voor een specialisatie op het gebied van onderwater-biologie, driftduiken en fotografie. “Fraaie zandwinningsplassen zijn vanuit basis-Emmen gemakkelijk bereikbaar. In deze schone plassen is de onderwaternatuur qua landschap en biodiversiteit nog steeds een lust voor het oog. Rondom Emmen zijn duikstekken als Ruinerwold, Tynaarlo, Sibculo of Gasselte gemakkelijk bereikbaar. Omdat alles binnen een half uur bereikbaar is, hebben we geen echte “huisplas” en bieden wij een gevarieerd trainingsaanbod,” aldus Henri.

Dertien meter diep

Alle leden van de Emmer Duikers liggen inmiddels in het water. Ik krijg nu ook wel heel veel zin om onder te gaan! Maar eerst nog een prangende vraag, waarom deze plas? De eerste reden is dat het maar 30 minuten rijden is vanaf Emmen. “Vanwege helderheid en het rijke onderwaterleven is deze plas leuk voor alle niveaus. De plas is dertien meter diep en door een aflopend strand is duiken voor iedereen aantrekkelijk,” vertelt Henri. Er zijn door Emmer Duikers ook wat objecten in de plas gezet. Een plakkaat van het 10-jarige bestaan bijvoorbeeld. Op diepte een gong en een vissengraat. De plas wordt gevoed door de Ems, en is ooit aangelegd als koelwaterbekken voor de centrale in Lingen. Als er veel warmte vanuit de krachtcentrale in de Ems komt, wordt er vanuit Speicherbecken koud water in de Ems gepompt. Dit bepaalt ook de diepte van de duikstek. In de winter is hij maximaal 13 meter diep, maar in de zomer kan dit minder zijn. “Afgelopen zomer was er dusdanig veel water verdampt en in de Ems gepompt, dat hij maximaal zes meter diep was! Je moest een heel stuk lopen om bij het water te komen, en een deel van de wrakjes lagen op het droge…”

Oude Gong

Bij de duikbriefing merk ik al dat Dick en Henri het duikgebied goed kennen en precies weten waar welk object ligt. Ze willen mij zoveel mogelijk laten zien; maar dit voelt voor mij wel als een uitdaging! Eenmaal onder, koersen we naar links. In de verte zien we een paling zwemmen. Op zes meter komen we een aantal bomen tegen waar hele slingers van baarseieren in hangen. Het lijken al wat oude eieren gezien het stof erop, de kleur en de tijd van het jaar. De vraag is of ze nog uit gaan komen! Iets verderop ligt op acht meter een oefenplatform. We zwemmen door, en komen uit bij een grote tunnel waar je met twee duikers náást elkaar doorheen kunt duiken. In de zomerperiode worden hier vele baarsjes gezien, wat een prachtig beeld geeft. Bij een zeilboot op elf meter gaan we op zoek naar palingen. Volgens Dick zijn deze palingen dusdanig dik dat het wel murenes lijken! Bij de rand komen we uit bij een touw richting een roeiboot. Op deze diepte is helemaal geen leven meer te zien. We komen een gong tegen die door een lid van de Emmer Duikers is gemaakt en geplaatst. Eigenlijk een oude, afgekeurde duikfles die is opgehangen en waar een ‘klopper’ met een ketting aan is bevestigd. We slaan een paar keer op de gong; achteraf horen we van meerdere leden dat ze de gong hebben horen klinken! En door. Het tempo zit er goed in, en mijn lucht schiet erdoorheen. Uiteindelijk besluiten we toch maar richting de kant te zwemmen gezien de hoeveelheid lucht in mijn duikfles.

Er zijn momenten dat ik wel 5 palingen tegelijkertijd zie zwemmen

Heel veel paling

Na de eerste duik en een kop koffie, vertrekken de meeste leden alweer naar huis. Ik maak nog een tweede duik met de secretaris van de vereniging (Hans). We zijn de enige duikers van de vereniging die nog een tweede duik maken, en ondertussen zijn de andere verenigingen ook alweer ingepakt. De parkeerplaats staat inmiddels vol met mensen die in het nabijgelegen restaurant komen lunchen. Het is een stuk rustiger in het water! Dit keer zwemmen we uit naar rechts. We komen een heel bos aan kerstbomen tegen, die soms vol kunnen hangen met palingen. Op een diepte van 2 tot 12 meter liggen over een lange lengte een heleboel keien, wat een goede schuilplaats blijkt te zijn voor een heleboel vissen. We zien heel veel grondels rondzwemmen, nieuwsgierig kijkend vanuit hun holletjes, schuw wegschietend in een holletje. We komen meerdere hele grote baarzen tegen. Sommige liggen te slapen tussen de keien. Sommige zwemmen nieuwsgierig om ons heen. Er zijn momenten dat ik wel vijf palingen tegelijkertijd zie zwemmen! Gezien het goede zicht, geeft dit veel mogelijkheden voor de onderwaterfotograaf! Jammer dat ik geen camera mee heb…. We zwemmen heel ondiep weer terug richting de instap. Ook hier zien we nog baarzen en palingen rondzwemmen. Heerlijke duik! Na de duik kleedt Hans zich snel om, want hij heeft andere verplichtingen in Emmen. Terwijl ik nog aan het omkleden en afbouwen ben, rijdt hij al weg naar huis. Ik neem zelf nog maar een momentje langs de waterkant voor een kop koffie, alvorens de lange reis terug naar huis te maken…