Zelf dacht ik na het volbrengen van de opleiding REC3, dat het wel genoeg was en ik niet verder zou komen dan dit niveau. Een jaar geleden deed ik mee aan Documentation diver in Kroatië en een paar weken later aan DPV1 in Vinkeveen.
Tekst: Stans van Hoek Foto’s: Stans van Hoek en JP Bresser
Eenmaal een Suex XJ 14 in bezit hebbende en vrijwel altijd duikend met mijn vaste (TECH1) buddy, werd ik ervan overtuigd dat ik klaar was voor een volgende stap. Het heeft even geduurd, maar ik ging overstag en de planning was TECH1 in juni 2017 in Kroatië. Door omstandigheden ging die cursus niet door, maar kreeg ik de kans me in te schrijven voor TECH1 op het tropische eiland Bonaire. Ik boekte een vlucht en Anne-Marie regelde de rest.
Na een paar dagen relaxen en al vast wat duikjes maken met mijn teammaatje Alvaro, waarbij we meerdere Valve drills, S drills en de lijn uitreelen gedaan hadden, was het zover: de start van het echte werk, genaamd TECH1.
Buddy Dive Resort Bonaire
Dag1
Om te beginnen wil ik vermelden dat Alvaro de jongste TECH1 student ooit is, hij is op dag 1 jarig en heeft de minimale leeftijd voor TECH1 van achttien jaar bereikt. Overigens zou het zomaar kunnen dat ik één van de oudste vrouwelijke TECH1 studenten ben…
We starten zoals gewoonlijk met een voorstelrondje over onze duikervaring en ons dagelijkse doen en laten boven water. Daarna volgt het eerste stuk theorie. De drie belangrijkste kernwoorden voor deze cursus zijn: TEAM, AWARENESS/BEWUSTZIJN en EFFICIËNTIE.
Dan worden de verschillende (deco)gassen besproken die van toepassing zijn voor TECH1 duikers. De maximale partiële O2 druk op diepte en tijdens decompressie, de maximale decompressietijd en maximale diepte passeren de revue. Ook komen diverse berekeningen (AVG, SCR, CAT, TP) aan bod en doen we een dryrun van de gasswitch die straks bij elke duik van toepassing zal zijn.
Dan is het tijd voor de eerste duik. Alvorens we te water gaan, analyseren en labelen we uiteraard eerst onze tanks. We duiken met een Alu D11 en een Alu stage 80 cft. Het water is behoorlijk warm, het is toegestaan om in een semidroogpak 5mm en short met pockets te duiken. Onder water op een diepte van c.a. negen meter herhalen we een aantal skills uit de Fundamentalscursus, zoals de Valve drill, de S drill, de vinslagen, helicopterturn, redding en opstijging met gasswitch op drie meter. Er zijn aardig wat verbeterpunten, maar dit is pas dag 1…
Dag 2
Eerst een stukje theorie. Tijdens het duiken kunnen automaten, kranen en/of isolator problemen geven, de zogenoemde faillures. Alle tien mogelijkheden en hoe daar mee om te gaan, worden uitgebreid besproken en in een dryrun geoefend.
De rest van de dag (ongeveer zes à zeven uur) brengen we in het water door. Tijdens het uitreelen van de lijn volgen de scenario’s elkaar in rap tempo op en de druk wordt opgevoerd. Tot mijn eigen verbazing blijf ik erg kalm en ervaar ik geen stress. Ik voel dat we een sterk team vormen. Om het wat complexer te maken, duikt Anne-Marie als derde teamlid mee. Op het moment dat ik voor de tweede keer zonder masker ben en dus ook geen backup masker meer heb, moet Alvaro eerst een probleem van Anne-Marie oplossen. Ik wacht geduldig tot ik een ander backup masker in mijn handen krijg , zodat ik ook weer wat kan zien.
De opstijgingen gaan nog niet zoals het echt zou moeten, maar daar wordt aan gewerkt. Ondertussen worden bij Buddy Dive Resort maatregelen genomen vanwege een naderende tyfoon die ten noorden van ons zal langs trekken. Onze planning wordt aangepast. Dag 3 zal de hele dag in beslag genomen worden door theorie, zodat die aan het einde van de dag afgerond zal zijn.
Dag 3
Ik noem deze dag decompressiedag, niet omdat we moeten decomprimeren maar omdat vandaag de hele decompressietheorie behandeld wordt. Er wordt eerst een stuk decompressiegeschiedenis behandeld (nog bekend van de REC3). Ook leren we zelf de decompressie te berekenen om een pragmatische decoplanning te kunnen maken. Ik installeer een deco app op mijn iPhone en iPad. Dat zijn handige tools als je weet wat de achtergrond hiervan is en hoe hiermee om te gaan.
Aansluitend aan de theorie maken we het theorie-examen, welke ons vlotjes afgaat. Daarna hebben we nog wat huiswerk te doen: een aantal dingen (formules) in de wetnotes schrijven.
Van de tyfoon is uiteindelijk alleen wat meer deining van de zee waar te nemen en op dit moment is het vrijwel windstil, waardoor het flink warm is.
Dag 4
Nog 1 scenarioduik te gaan op 30 meter diepte. De scenario’s zijn niet meer zo heftig als op dag 2, de nadruk ligt nu op de opstijgingen. Het gaat steeds beter en steeds strakker. JP is niet ontevreden en ik voel me sterker en sterker worden. Omdat deze duik erg netjes is, maken we in de middag ervaringsduik 1 op het wrak de Hilma Hooker op trimix 30/30 met 100% zuurstof als decogas.
Er is flink wat golfslag en ik kieper bij de instap al onderuit. Met hulp van Alvaro kom ik uiteindelijk door de golven en kan ik mijn vinnen aandoen. We duiken volgens plan en gaan twee keer door een deel van het wrak heen. Ik stoot de aansluiting van mijn stage open, maar heb dat binnen enkele seconden weer gefikst. Na het bereiken van de minimum gaslimiet beginnen we de opstijging met alle stops en hangen we op 3 meter nog vijf minuten op 100% O2.
Het water uit gaan levert me nog een duikeling op, maar met de sterke mannen weer om me heen kom ik overeind en kan de kant op komen…. So far so good!
Dag 5
Ervaringsduik 2 en 3. Vanmorgen gaan we met de boot mee om een duik aan de westkant van Klein Bonaire te maken, zo’n twintig minuten varen vanaf Buddy Dive Resort. Van te voren hebben we uiteraard de tanks geanalyseerd en gelabeld en een duikplan gemaakt. We gaan duiken naar 45 meter op Tx 21/35 met decogas 50% O2. Craig (Tech2 duiker uit Florida) duikt als 3e teamlid met ons mee.
Het rif is bijna onaangetast met prachtige koralen en ik geniet volop van de duik. Als ik op mijn minimum gas zit, starten we de opstijging langs het rif naar 21 meter. Daar doen we de gasswitch en blijven twee minuten hangen. We stijgen door naar achttien meter, Alvaro schiet de boei tijdens de stop. Vervolgens nog twee minuten stops op 12 en 9 meter en tot slot 10 minuten op 6 meter, om daarna met 1 m/min naar de oppervlakte te gaan. Dit alles onder toeziend oog van JP.
Na de lunch en drie uur oppervlakte-interval, gaan we de duik der duiken maken: op het wrak van de Windjammer. Een van de snelste zeilschepen dat in 1912 tijdens een zware storm verging en op 60 meter diep ligt.
Het wrak van de Windjammer.
De tanks worden geanalyseerd (Tx 18/45 en stage 50%) en de rest wordt nog even getest voordat we met de auto naar de duikstek rijden. We hebben de duik gepland naar 51 meter en het decoplan doorgenomen. Na de GUE-EDGE (die we uiteraard voor elke duik doen) zakken we naar 3 meter voor een laatste (bubble)check, daarna gaan we de diepte in waar de Windjammer ligt. Het zicht is perfect en het wrak is prachtig begroeid met harde en zachte koralen. JP zoekt alvast een plek waar wij morgen de fotoshoot gaan doen nadat we gebrevetteerd zijn. Dat we gaan slagen hangt eigenlijk alleen nog af van hoe we deze duik voltooien en de zwemtest morgenochtend.
Na het bereiken van 100 bar (min. gas met een D11) maken we een keurig strakke deco opstijging met gasswitch op 21 meter naar 50% en stops van 2 minuten op 21-18-15-12-9 meter. Op 6 meter blijven we vijftien minuten hangen. Onderwijl krijgen we een vette OK van JP en ik smile van oor tot oor. Wouw! We zijn echt goed en vormen een sterk team!
Dag 6
Om acht uur present op de steiger, de zwemtest wacht…. Ik heb de afgelopen tijd wekelijks aan mijn zwemconditie gewerkt in het zwembad en maak me geen zorgen. Ik leg 400 meter ruim binnen negen minuten af, dus dat is geen probleem. We sluiten af met de ‘breath hold’ en ook dat gaat probleemloos. Snel afdrogen, omkleden en met de IPad onder de arm naar het ontbijt.
We zijn officieel geslaagd en JP registreert dit bij GUE, waarna we via de mail ons tijdelijke brevet ontvangen. Ik ben even emotioneel en moet een traantje wegpinken. Ik had echt nooit verwacht dat ik deze cursus volledig zonder stress en met zoveel plezier zou volbrengen. Ik heb weer een stap voorwaarts in mijn duikcarriere gemaakt en ben daar apetrots op!
Niet te lang getreuzeld, tanks analyseren, labelen en inladen. Op naar nog een keer de Windjammer voor een fotoshoot. Voor de duik krijgen we een briefing over hoe we de foto’s gaan maken, nemen het duik- en decoplan nog een keer door en gaan te water om na de GUE EDGE onze eerste TECH1 duik te maken.
Bij de achterste mast maken we de foto’s zoals afgesproken, de tijd gaat snel en de gasvoorraad ook….. De opstijging met gasswitch en decostops gaan nog strakker dan gisteren en ik voel me sterk en happy.
Tijdens het diner waarvoor we uitgenodigd zijn door ons derde teamlid Craig, praten we nog na over de afgelopen dagen. Alvaro happy, ik happy, JP happy!
