Als je op duikvakantie wilt naar de Azoren, dan zit je bij duikcentrum Pico Sport helemaal goed. Met ontzettend veel expertise in huis zorgen zij voor de meest mooie encounters met onderwaterleven. Wat er op het menu staat? De blauwe haai, mobula, dolfijn, walvis en… misschien wel de walvishaai! Ga mee naar avontuurlijk Pico, een prachtig groen eiland, in het midden van de Atlantische Oceaan.

Tekst: Judith Rietveld

De geur van dode vis vult mijn neusgaten. Met een schuin oog kijk ik naar onze divemaster Seb hoe hij een hoofd afsnijdt van een bonito. Met zijn blote handen trekt hij de ingewanden uit de vis en gooit ze in het water. Zeven duikers kijken verwachtingsvol om zich heen. Wat we aan het doen zijn? We zijn aan het wachten op blauwe haaien. Een uitzonderlijk goede plek om ze tegen te komen is hier bij Pico, een van de negen eilanden die het archipel van de Azoren rijk is.

De Azoren liggen op een oceaanplateau omringd door diepe wateren. Blauwe haaien zijn pelagische dieren, wat betekent dat ze de voorkeur geven aan open oceaangebieden waar de dieptes snel toenemen. Rondom Pico zijn er diepe drop-offs en onderzeese bergen, waar veel mariene leven voorkomt. Ideale gronden dus voor de blauwe haai! Wij zijn aan het ‘chummen’ (nou ja, Seb dan) om zo de haaien uit de diepte naar boven te lokken. Chummen houdt in dat we een spoor uitzetten die start op ondiepte (waar wij zijn) en met de stroming wordt meegevoerd de diepte in (waar de haaien zijn). En nu maar hopen dat ze komen…

Verlegen babyhaai

Vanochtend stonden we om 08.30 uur bij het duikcentrum. Een zeer schappelijke tijd voor een duikvakantie! Het duikcentrum bevindt zich in de haven van het vissersdorpje Madalena, waardoor je binnen de minuut al bij de duikboot staat. Vandaag is dat een RIB. De duikspullen maken we gereed vlak bij de boot en de wetsuit gaat half aan. Het is 25 minuten varen en daar zijn we nu dus, dobberend op de RIB, en afwachtend of er iets komt. Godzijdank heb ik inmiddels ‘superzeeziektepillen’ ontdekt, dus mij doen ze niets meer als er deining is en we lang moeten wachten. Seb is geconcentreerd bezig en giet nog eens een kan vissenbloed, aangelengd met zeewater, overboord. Om de zoveel tijd gooit hij een stuk vis in de oceaan, waarop gulzige meeuwen azen. Die hebben wel zin in een eenvoudige snack! Zonbescherming en water is niet overbodig, want het is best warm.

Ik heb me ingesteld op vele uren wachten op het water. Ik heb dit al eerder gedaan en na vijf uur chummen kwam toen eindelijk de eerste haai. “Shark!!” Roept Seb ineens. Een scherpe vin snijdt door het water. Ja! Het is een blauwe haai! Volgens Seb is het een kleintje. Een nog jonge babyhaai. Die zijn nog niet zo ‘sociaal’ als de ‘grotere’ jongens en hij wil eerst het gedrag bestuderen of het zin heeft om het water in te gaan. De schipper blijft chummen als Seb het water ingaat om te snorkelen. De babyhaai is wel nieuwsgierig, maar houdt gepaste afstand. Ik sta te springen om het water in te gaan, maar Seb tempert ons enthousiasme. Na 20 minuten is hij weer aan boord en de haai inmiddels weg. “Dit wordt ‘m niet! Hij is te verlegen!” En het is weer stil aan het wateroppervlak. En tevens op de boot. Iedereen is teleurgesteld. Seb blijft chummen, maar het blijft vruchteloos. Is dit het dan?

Beet

Een stuk verderop ligt de liveaboard van Pico Sport. Seb heeft regelmatig contact met hen. Hij vraagt wat hun status is. “Two sharks,” hoor ik een krakende stem zeggen aan de andere kant. TWEE! Wat een geluk… “We gaan ze overnemen tijdens hun oppervlakte-interval!” Zegt Seb. Zo, dat is nog eens handig! Het is ook vaak zo dat als de haaien er eenmaal zijn, ze ook blijven. We varen richting de liveaboard waar de eerste duikers al uit het water komen. Eentje maakt een vreugdedansje. Ik kan niet wachten om het water in te gaan! De schipper gooit vier touwen overboord met lood aan elke punt van de boot, hieraan zullen we ons vastclippen met het touw met karabijn dat we meekrijgen. Twee duikers per lijn. We mogen!

Eén voor één gaan we te water. Ninjastijl, we willen de haaien niet afschrikken. Maar erg bang zijn ze niet, blijkt als we onder water zijn. Eentje zie ik nieuwsgierig iedereen afgaan en snel bevestig ook ik mijn lijn. Wat is hij mooi! Zijn puntige neus met de grote ronde ogen geven hem een aandoenlijk uiterlijk. Wanneer hij rakelings langs me zwemt, blijft zijn oog me volgen. Wauw, wat is hij knap! Net onder de oppervlakte zwemt nog een blauwe haai. Die heeft het op de stukjes chum gemunt die de schipper nog steeds in het water gooit. Soms spuugt hij er eentje uit, dat ziet er grappig uit! De haai die bij de duikers blijft, vindt de onderwatercamera’s maar wat interessant. Hij blijft rondjes om ons heen zwemmen, expres tegen de touwen aan en met zijn vin schurend langs de lijnen. Hij vindt het helemaal geweldig. En wij ook!

Connectie

Zo aan je lijn hangen gaat prima. Door de stroming zit ik soms ineens wel op 12 meter bij mijn buddy Miranda, die onderaan de lijn hangt. Ik ben de blauwe haai ook aan het volgen die me de hele tijd blijft aankijken en ja, dan vergeet je de diepte snel. Wanneer ik op haar ‘bots’ kijk ik in haar lachende blauwe ogen. Ik wil me verontschuldigen, dit is best lomp, maar ze moet alleen maar lachen. Zij is ook helemaal blij bij het zien van deze prachtige dieren! Na een vol uur duiken begint Seb de duikers die als eerste in het water lagen, te signaleren dat ze 1 voor 1 met hem gaan opstijgen. Uiteindelijk blijf ik als laatste over, wanneer Seb met mijn buddy weg zwemt. Even ben ik helemaal alleen. De touwen hangen er verlaten bij en ook de blauwe haai is er niet meer. Dan zie ik de haai ineens aan komen zwemmen vanuit het blauw. Hij zweeft langs de lijnen, lijkt ze te controleren en zich af te vragen: waar is iedereen..? Hij zwemt recht op me af, kijkt me aan en even voel ik een connectie met dit prachtige dier. Dan verdwijnt hij weer in het blauw en zie ik Seb in mijn ooghoek gebaren dat ik ook moet komen. Wat een prachtig afscheid!

Dagje touren

We zijn met een hele leuk groep op duikvakantie, allemaal Vlamingen en Nederlanders, en dat maakt het extra leuk. Zo zijn we altijd samen gezellig op de boot en ook erna ondernemen we leuke activiteiten. Eentje ervan is een dagje touren met de scooter. Met vier man gaan we op pad, ik achterop bij buddy Con. Uiteraard moet de snelheid even getest worden, en bij 95 km/u tik ik Con toch even op zijn schouder of we wat rustiger kunnen gaan… Ik wil nog wel wat zien tijdens onze tour! We rijden via de oostkust helemaal naar het uiterste zuidelijke puntje. De wegen slingeren door kleine dorpjes en langs de zee. Bij een leuk plaatsje stoppen we bij een klein koffietentje. Voor vier koffie en twee verse koeken zijn we nog geen zes euro kwijt…

We rijden verder langs de kust en besluiten het binnenland in te gaan. Daar zijn hele mooie vulkaanmeren te vinden. De wegen zijn behoorlijk aangetast, fijn om op een scooter te zitten om zo alle gaten te kunnen ontwijken. Het is een prachtige route, wat is het groen! Op bepaalde stukken staan koeien te grazen en die kijken ons verbaasd na. Het wordt wel steeds kouder naarmate we hoger komen en ik ben blij dat ik een jasje mee heb.

Op Google Maps heb ik een meertje gezien en dat is vanaf de weg 350 meter lopen. Moet te doen zijn, lijkt me! De rest is het ermee eens. We parkeren de scooters en gaan te voet verder – op slippers welteverstaan, mijn wandelschoenen staan nog in het pension… Het blijkt niet echt een goede weg te zijn, eigenlijk helemaal geen weg… We moeten enkele hekken openmaken met prikkeldraad en uiteindelijk lopen we over een weiland met enorme pollen en gaten – met daartussen koeienstront…. Ik heb inmiddels mijn slippers maar uitgedaan want het is anders geen doen. Wanneer we na een tijdje weer op maps kijken, zie ik dat we amper opgeschoten zijn.

We besluiten toch maar om te draaien en ik stap met mijn blote voeten.. recht in de koeienstront. Shit. Gelukkig is het hard geworden door de zon. Eenmaal terug rijden we verder en stuiten op een prachtig meer, gewoon zichtbaar vanaf de weg. Met de scooters crossen we over het graspad naar beneden. Bij het meertje staan enkele koeien te grazen, en dit zijn ook weer dankbare onderwerpen voor onze fotografen Jos en Con. Het is prachtig! We rijden via het binnenland terug naar Madalena, waar we bij de foodtruck een koud biertje drinken. Wat een heerlijke dag!

Princess Alice

03.30 uur, de wekker gaat. Manman wat is het vroeg… Wiens idee is dit? Om 04.00 uur moeten we aanwezig zijn op het duikcentrum om naar Princess Alice te gaan. Al gapend lopen we in colonne in een langzame tred naar het duikcentrum. Princess Alice Bank is een ondiepe bank in het midden van de open oceaan. Omdat het daar ondiep is, worden door stromingen nutriënten uit de diepte omhoog gestuwd. Hier komt dan weer veel mariene leven op af, waaronder mobula’s! De afgelopen dagen zijn er ook steeds walvishaaien gespot. Zouden wij die ook gaan zien? Eenmaal bij het duikcentrum brengen we onze  duikspullen aan boord van kajuitboot de Joselisa. Een prima duikboot voor dagtrips zoals deze. Iedereen installeert zich voor de lange overtocht van minimaal 4 uur en wanneer we uitvaren, ligt al bijna iedereen te slapen, net zoals ik. Zo verloopt de overtocht best snel.

Dikke walvishaai

We zijn er! We zijn niet de enigen die vroeg op zijn gestaan, anderen zelfs nóg vroeger, want er liggen nog drie andere boten voor anker. Ook zie ik meerdere snorkelaars in het water spartelen. “Whaleshark!!” Roept de schipper en wijst naar de lange dunne vin die boven water uit steekt. Oh yes!!! We hebben geluk!!! Snel kleden we ons om en ook hier worden weer de lijnen uitgegooid waaraan we ons zullen bevestigen. Let’s go! Een voor een gaan we het water in. Veel stroming staat er niet. Het is rustig onder water qua leven. Waar is de walvishaai? Oh wacht. We zijn hier eigenlijk voor de mobula’s, pardon. Ineens zie ik een grote school barracuda’s. Wauw, wat zijn het erveel! In de verte zie ik… een mobula! En nog een! Ze blijven op gepaste afstand, maar wat zijn ze mooi.

Zo’n 6 meter onder mij aan het touw hangt buddy Con. Die heeft ze ook gezien en is druk aan het fotograferen. Het lijkt weer rustig te worden en er is geen actie. Toch blijf ik gefocust om me heen kijken. Die walvishaai, die moet er toch ook zijn? Ineens zie ik rechtsboven een grote schaduw. Jaaaaaaa walvishaai!!!!! Wauw, wat is hij groot!!! Ik kijk naar beneden en zie Con heel de andere kant op kijken. Naar eh, niets. Ik trek het touw een aantal keer omhoog om zijn aandacht te krijgen. CON!!! WALVISHAAI!!! Roep ik hard – niet dat ie ’t hoort… maar op het touw reageert hij wel! Superhandig! Nu ziet hij hem ook, de walvishaai duikt wat dieper dus zwemt recht langs hem heen.

Vele vissen zwemmen mee rond de staart van dit enorme dier. Als een soort sluier. En weg is ie. Ik blijf turen of hij terugkomt. Na enkele minuten is er tumult boven me. Ik zie een grote groep snorkelaars aan de oppervlakte… met de walvishaai! Het deert hem allemaal niks, zoveel zwemmers om hem heen. Tjonge wat is ie dik. Misschien zwanger? We genieten heel de duik lang van scholen vis, mobula’s en zelfs twee (!) walvishaaien. Het gebeurt zelfs in dezelfde volgorde de hele tijd met wat rustige tussenpozen van blauw.

Toegift

De tweede duik is niet veel anders, de walvishaai is er nog steeds en de mobula’s blijven bescheiden op de achtergrond. De triggerfish hebben het echter wel gemunt op enkele duikers die onderaan hangen. Ze zitten waarschijnlijk in de zone van hun nest. Oppassen geblazen dus, want ze zijn erg verdedigend en nasty. Mijn buddy en ik gaan als laatste het water uit en ook nu krijgen we nog een laatste toegift; de walvishaai zwemt nog eens vlak langs ons heen. Zo mooi! Eenmaal aan boord is iedereen in een jubelstemming. We hebben een grote koelbox meegenomen met biertjes, sandwiches en wijn. De terugweg van vier uur vermaken we ons dan ook prima. Wat een dag!

Handig om te weten

➜ Zo kom je er

Met TAP Portugal vlieg je vanaf Amsterdam in 3 uur naar Lissabon en vervolgens vlieg je naar Faial of Pico. Dit duurt 2,5 uur. Vanaf Faial ben je binnen een half uur aan de overkant met de ferry.

➜ Prima temperatuur

De watertemperatuur varieert tussen 19 en 22 graden. De lage temperaturen zorgen voor goed zicht dat kan oplopen tot wel 50 meter.

➜ Complete duikvakantie

Van accommodatie tot haaienduiken, van whalewatching excursie tot autohuur: Pico Sport regelt het allemaal voor je. Je kan kiezen uit complete pakketten voor jouw droomduikvakantie.

Meer informatie over Pico Sport

Lees ook: Op duikvakantie naar de Azoren: zeven duikers aan het woord!

Wil je ook deze reis maken? Check de laatste plaatsen voor de  Groepsreis duikvakantie Azoren 2025