De openingsfoto in een koraalkweektuin in de zee van Bonaire is één van de eerste beelden van mijn nieuwste onderwater project. Ik ben Noustha, een Nederlandse onderwater fotografe. Het doel van dit project is op een creatieve manier aandacht vragen voor de schoonheid van de onderwater wereld. Tegelijkertijd staan de mensen in de schijnwerper die zich inzetten voor de bescherming hiervan. 

Tekst en foto’s: Noustha Koeckhoven

Mijn vriend Bryan en ik reizen op dit moment met een zeilboot van ruim 8 meter door het Caribisch gebied en gaan later door naar Polynesië en Australië. Tijdens deze trip zullen we vele prachtige eilanden bezoeken en onderwater photoshoots organiseren. In dit project presenteer ik mensen onderwater die laten zien hoe belangrijk ze het behoud van de oceaan vinden.

Mijn project is gestart in Bonaire. Hier heb ik 3 jaar geleden bij WannaDive mijn Open Water duikbrevet gehaald. Ik wist dat ze altijd zorgvuldig omgaan met alles wat leeft onderwater. Ze hebben al veel projecten gedaan en sinds tweeënhalf jaar beheren zij een koraaltuin.

De koraaltuin van WannaDive
WannaDive eigenaar Bart Snelder vertelt enthousiast over de koraaltuin: “De koralen van Bonaire hebben het de afgelopen jaren zwaar gehad door de tropische stormen. Met name de harde koralen zijn geraakt. Juist deze koralen, die voornamelijk in het ondiepe water groeien, zijn belangrijk. Ze beschermen niet alleen de kust maar dienen ook als kraamkamer voor het hele rif. Het ontbreken van deze koralen is een zware aanslag voor de visstand. Onze kweekmethode is ideaal om juist deze harde koralen versneld te laten groeien. We helpen de natuur een handje om zich sneller te herstellen.” Bart vervolgt: “In samenwerking met de stichting Coral Reef Restoration Foundation hebben verschillende duikscholen elk zo’n tuin opgezet. Deze tuinen liggen vaak op plaatsen waar het koraal zwaar beschadigd is. Zo heeft WannaDive ook een eigen koraaltuin onder beheer. We onderhouden de tuin helemaal zelf, maar uiteraard overleggen we nog veel met de stichting over de beste aanpak.”

Onderhoud is arbeidsintensief
Het onderhoud aan de tuin is vrij simpel maar wel heel arbeidsintensief. Drie à vier keer per week moeten we voor enkele uren per keer naar de koraaltuin duiken. De koraalstekjes zijn kwetsbaar daarom moet alles schoon gehouden worden. Het moet vrij zijn van parasieten, watervlooien, waterwormen, algen en krabbetjes. Op deze wijze groeien de koraalstekjes snel. Eenmaal groot genoeg worden de stekjes op een rek geplaatst. Uiteindelijk worden de stekjes op het rif geplakt met een speciaal epoxy.
De koraaltuinen worden gefinancierd door giften en de opbrengsten van cursussen en opleidingen die WannaDive geeft. De mensen die hun duikbrevet halen worden vaak ook vrijwilliger om de koraaltuinen te helpen onderhouden. WannaDive ontwikkelt vele activiteiten rondom de koraaltuinen.
Inmiddels hebben de koraaltuinen zich ook al zelfstandig voortgeplant, een succesvol teken!’

Koraaltuin
Het verhaal van Bart maakte mij enthousiast om de koraaltuin als onderwerp voor de onderwater photoshoot te gebruiken. De koraaltuin ziet er prachtig uit en het is een goede locatie voor een leuke photoshoot. De installatie is een vrij simpel bouwsel dat is verankerd in de grond en overeind gehouden wordt door boeien. Hier worden kleine stukjes koraal aan gehangen. Dankzij de inzet van enthousiaste mensen heb ik deze foto kunnen maken.

Model: Emma van der Veen
Onderwater fotograaf: Noustha Koeckhoven www.UnderwaterPhotoshoot.com
Veiligheidsduiker: Jullian Baker Echavarria
Luchtbellen maker: Norman van Holst
Backstage video: Bryan Rolfe en Tamanaé Vargas – Salazar
Duikschool: Wannadive, Bonaire

Overzicht van de photo-shoot.

In de foto wilde ik de zorg voor de koraaltuin met een grappige twist weergeven. Normaal onderhoud je een tuin door water te geven met een gieter. Natuurlijk heeft het koraal onderwater al genoeg water. Daarom komt er in dit geval geen water uit de gieter maar luchtbellen.

De koraaltuin ligt op een diepte van 4 meter. Het is heel belangrijk dat het model zich comfortabel voelt onder water. Dit omdat ze zonder duikuitrusting en duikbril moest poseren. Gelukkig heeft Emma al jaren duikervaring, waardoor dit geen probleem was.

Bespreking vooraf. Van links naar rechts: Norman, Jullian, Noustha en Emma.

Van tevoren moesten we alles goed bespreken aangezien we onderwater niet meer met elkaar kunnen praten. Onderwater kon ik alleen communiceren met gebarentaal of door aanwijzingen op de onderwaterlei te schrijven. De taken werden verdeeld.

Aanbrengen van waterproof make-up en mooi invlechten van de haren.

Julian, de veiligheidsduiker, zorgde voor de luchttoevoer voor het model. Hij droeg een extra duikfles waarop een lange slang voor de regulator bevestigd was. Via gebarentaal gaf Emma aan wanneer ze lucht nodig had.

Tussen de poses door zette Emma haar duikbril weer op zodat ze de rest van het team kon zien. Op dat moment overlegden we zodat ze wist wat ze moest doen voor de volgende ronde.
Ondertussen zorgde Norman ervoor dat er via een tuinslang continu luchtbellen uit de gieter kwamen.

Communicatie via de onderwaterlei: ”Heb je meer lood nodig ?“

Aangezien het voor bijna iedereen nieuw was om een onderwater photoshoot te doen deden we alles stapje voor stapje. Eerst Emma laten wennen aan het poseren zonder luchttoevoer. Zodra de poses helemaal onder controle waren voegden we de luchtslang voor de bubbels uit de gieter toe.

Filmen

Tijdens de photoshoot filmde Bryan (op de eerste dag) en Tama (op de tweede dag) de photoshoot om mooie backstage video’s te maken. De video staat inmiddels online.

Op de eerste dag ging er helaas iets mis met mijn camera waardoor we de photoshoot moesten afbreken. Gelukkig was het team enthousiast genoeg om het op een andere dag nog een keer te proberen.
Bij de tweede poging konden we een aantal punten verbeteren. Ik had een langere tuinslang aangeschaft waardoor de ‘luchtbellen maker’ en de ‘veiligheidsduiker’ niet meer op elkaars lip hoefden te zitten. Ook wilde ik de foto nu vanaf een andere kant nemen, zodat de achtergelegen zandhelling minder in zicht zou zijn.
Deze tweede ronde liep gelukkig soepel. Iedereen wist al goed wat de taken waren waardoor er weinig uitleg nodig was. Er werd nog wat gespeeld met verschillende effecten. Zoals zand opgooien achter het model. Uiteindelijk heb ik toch de foto zonder zand gekozen aangezien dit een rustiger beeld geeft.

Na de photoshoot was voor mij het werk nog niet afgelopen. Het was heel moeilijk om uit alle beelden de beste te kiezen aangezien er zo veel moois tussen zat. De mooiste foto heb ik gecorrigeerd met photoshop: wegwerken van hulpattributen zoals de tuinslang die uit de gieter hing en de kleurcorrecties, met name verwijderen van de blauwzweem.

Bekijk ook: Een Drive – or dive – Thru op Bonaire