Na haar studie wilde Karin van Leersum vrijwilligerswerk gaan doen. Om dit te combineren met duiken is natuurlijk een geweldige kans. Samen met haar vriend hielp ze twee maanden op het eiland Mahé in de Seychellen bij het monitoren van koraalriffen.

 

Tekst en foto’s: Karin van Leersum

 

De bestemming is Cap Ternay, een prachtige baai in een natuurreservaat in de Seychellen en huisrif van Global Vision International (GVI). Deze organisatie heeft jarenlange ervaringen met vrijwilligersprojecten in heel de wereld, waarbij behoud van de natuur één van de speerpunten is. Samen met ongeveer twintig andere vrijwilligers zullen wij hier wonen in een oud schoolgebouw en staan wij aan het begin van een nieuw avontuur.

 

 

Meetlint volgen

 

De eerste duik is gelijk schitterend: koraal bedekt de bodem volledig, de ene soort groeit boven op de andere in allerlei vormen, kleuren en maten. Nergens is een plekje zand te zien. Tussen het koraal zwemmen vrolijk gekleurde vissen rond en als verrassing peddelt er aan het einde van de duik ook nog een schildpad rustig met ons mee. Dit leven onder water, daar gaat het om de komende weken. Toch begint het werk als vrijwilliger niet met duiken, maar met studeren. Ja, studeren…

Voordat het mogelijk is om deel te nemen aan het onderwateronderzoek is het noodzakelijk dat je leert wat je moet doen en waar je op moet letten. Onze taak binnen het project is het identificeren en quantificeren van vissen op verschillende locaties. Gaandeweg leren we welke visfamilies en soorten belangrijk zijn en relevant voor het onderzoek. Hiervoor krijgen we colleges over de anatomie en fysiologie, het gedrag en de eigenschappen waaraan ze onder water te herkennen zijn.

Anderen lezen ook:  Mijn duikavontuur in Zuid-Afrika

 

Baai Cap Ternay

 

Schildpad

 

Huiswerk onder water

Het geleerde brengen we vervolgens in de praktijk en het voelt geweldig om steeds meer vissen te herkennen. Daarnaast komen eens in de zoveel tijd ook nog enkele roggen, schildpadden, verschillende haaien en wilde dolfijnen voorbij. Gaandeweg leren we steeds meer families en soorten herkennen en dat maakt het indentificeren moeilijker, maar het duiken steeds leuker! De verschillen tussen vissen zijn soms minimaal zoals één extra blauw streepje. Het onderzoek zelf bestaat niet uit willekeurig rondduiken om vissen te tellen. Daarvoor worden verschillende onderzoeksmethoden toegepast.

Je leert zo als een echte marien bioloog te duiken en het leven onder water te bestuderen. Voorafgaand aan de duik vindt er een briefing plaats waarin we te horen krijgen op welke diepte, welke richting en welke deel van de duikstek we het onderzoek moeten uitvoeren. We nemen een meetlint mee, schieten de koers uit de briefing en rollen een vijftig meter lang meetlint uit. Voor de identificatie en quantificatie van de vissen zwemmen we over deze vijftig meter in ongeveer tien minuten. De techniek luistert nauw en vraagt om verbetering van duikvaardigheden zoals buoyancy.

 

Crown of thorn

 

Welke vis is dat?

 

De eerste onderzoeksduiken zijn erg spannend en als er dan een zeldzame vis over het lint zwemt en meegeteld mag worden, kan ik wel juichen! Naast het onderzoek fotograferen we ook schildpadden voor identificatie, waarbij we foto’s maken van beide kanten van de kop. Deze beelden worden in een database bewaard. Omdat het patroon aan de zijkant van de kop uniek is voor elke schildpad, kunnen op deze manier de dieren niet alleen geïdentificeerd worden, maar kunnen de onderzoekers ook kijken naar de verplaatsing en locaties waar hij is gezien.

Anderen lezen ook:  Vele gezichten van de Zevenhuizerplas

Een ander belangrijk aspect ter bescherming van het koraalrif is het zoeken naar de zeester ‘crown of thorns’. Vanwege de afwezigheid van zijn natuurlijke vijand zijn ze een grote plaag. De natuurlijke vijand van deze zeester is de tritonshoren, die helaas gewild is om zijn grote schelp. We zoeken de zeesterren op tussen het koraal en spuiten er een chemische stof in waardoor ze doodgaan. Dit is noodzakelijk om te voorkomen dat ze niet al het koraal opeten en er niets overblijft van de prachtige baai. Na twee maanden prachtig gedoken te hebben, leven gespot te hebben van zwartpunthaai tot baby-visjes, is de tijd aangebroken om afscheid te nemen. We maken nog één waarbij we nog een laatste keer genieten van de prachtige kleurrijke onderwaterwereld hier in de Seychellen.

Met tranen in de ogen nemen we afscheid tijdens een rustige opstijging in het blauw om terug te gaan naar het leven boven water.

 

Spotted eagly ray

 

Finding Dory

 

Jouw duikavontuur, powered by Metalsub

Iedere duiker heeft er minstens één: zo’n duikavontuur dat je bijblijft. En DUIKEN is benieuwd naar dat van jou! Stuur jouw unieke duikverhaal met minimaal 5 foto’s van minstens 1 MB naar duikavontuur@duiken.nl Wordt jouw verhaal in DUIKEN gepubliceerd dan win je de XRE 800-R Metalsub lamp t.w.v. € 229!