Sinds de start in 2012 van de samenwerking tussen Pakistaanse vissers en WWF-Pakistan zijn in totaal 110 walvishaaien veilig vrijgelaten door getrainde vissers. En dat is best een hele prestatie als je weet dat dit de grootste vissoort op aarde is.
De dieren worden wel 12 meter lang! De vissers weten hoe ze kunnen voorkomen dat de dieren in de netten komen, maar ook hoe ze de dieren veilig kunnen redden en ook waarom zij deze dieren zouden moeten willen redden. Inmiddels zijn er in 2019 en 2020 geen gevallen meer van walvishaai-sterfte gemeld.
Gezonde populatie walvishaaien
Muhammad Moazzam Khan, visserij-expert bij WWF-Pakistan: “We hebben een gezonde populatie walvishaaien in de Pakistaanse wateren. Toch zijn er nog steeds bedreigingen, zoals verstrikkingen in vistuig (met name c), verstoringen van het leefgebied en (plastic)vervuiling.
Walvishaaien komen langs de gehele kust van Pakistan voor, maar het gebied tussen Ras Malan en het eiland Churna en de het zeegebied voor de kust van de Indus Delta is echt hun hotspot. Rondom eiland Churna, een beschermd zeegebied, halen de dieren hun voedsel en planten ze zich voort.
Het is een kraamkamer voor walvishaaien. Zo zijn er pasgeboren walvishaaien in deze regio gespot.“
Veiliger vismateriaal
Khan benadrukt dat de regering een beleid moet ontwikkelen om de kieuwnetvisserij in Pakistan te verminderen. “Veel landen, waaronder Sri Lanka, hebben een groot aantal kieuwnettenboten omgebouwd tot beuglijnen, wat wordt beschouwd als relatief veiliger vistuig voor bedreigde soorten.”
Grote vriendelijke reuzen
Andy Cornish, leider van het internationale haaien-en roggenprogramma van WWF: “Walvishaaien zijn vriendelijke reuzen.
Ze zijn één van de bekendste van de meer dan 500 soorten haaien, vanwege hun enorme omvang, enorme monden en onderscheidende witte vlekken.
Ondanks dat ze in veel landen en onder regionale en wereldwijde verdragen worden beschermd blijft hun populatie achteruitgaan. Walvishaaien zijn oceaannomaden, die enorme afstanden afleggen op zoek naar voedsel en soortgenoten.
Maar dat kan gevaarlijk zijn als ze per ongeluk drukke scheepvaartroutes oversteken of vast komen te zitten in visnetten. Dat overleven ze meestal niet.”
Cornish: “De samenwerking tussen de vissers en het WWF in Pakistan om walvishaaien veilig vrij te laten die onbedoeld in kieuwnetten zijn gevangen, heeft al veel bedreigde dieren zoals walvishaaien gered en het is een fantastisch voorbeeld voor andere landen om te volgen.”
Vroeger veel gedood
Van oudsher werd er op walvishaaien in Pakistan gevist, maar sinds de jaren zeventig werd de visserij op walvishaaien met harpoenen gestopt.
Walvishaaien worden in Pakistan niet meer lokaal gegeten en hun vlees wordt ook niet geëxporteerd. Vissers halen echter olie uit de lever om de romp van vissersboten in te smeren om ze glad te houden en het vlees wordt verwerkt tot pluimveemeel.
Wanneer een walvishaai verstrikt raakt in een net, worstelt hij om los te komen en veroorzaakt hij ernstige schade aan dure visnetten. Vissers doodden voorheen daarom deze vriendelijke reuzen om hun netten te redden.
Mooie reddingsacties, trotse vissers
Dankzij een bewustwordingscampagne en trainingen voor vissers die laten zien hoe de dieren bevrijdt kunnen worden zonder gevaar voor mens en dier en zonder veel schade, worden de walvishaaien in Pakistan nu veilig terug in zee gelaten.
En de vissers die de dieren vroeger maar lastig en schadelijk vonden, zijn nu heel trots als ze de dieren hebben kunnen bevrijden.
Bron: WNF
